Wertheimer bu paradan hep utanan biri olurken, ben paradan asla utanmadım, diye düşündüm, çünkü insanın içine doğduğu paradan utanması en büyük delilik olurdu, hiç değilse benim görüşüme göre, sapıklık olurdu, o da değilse iğrenç bir sahtekarlık olurdu, diye düşündüm. Nereye bakarsak bakalım, insanlar kendilerinde olan ve başkalarında olmayan paradan utandıklarını durmadan söylediklerinde sahtekârlık yapıyorlar, oysa aslında kimisinde para olması, kimisinde de olmaması ve bazen birisinin parasının olmaması ve ötekinin olması ve de tersi eşyanın doğası gereğidir, bu durum hiç değişmeyecek, parası olanların da bunda bir suçu yok, olmayanların da vesaire vesaire, diye düşündüm, bu durum ne birileri ne ötekiler tarafından anlaşılmayacak, çünkü sonuç olarak gerçekten de yalnızca sahtekârlığı biliyorlar ve başka da bir şey bildikleri yok.
Cebinde ihtiyacını
karşılayacak kadar nakit parası olan biri,
olmayana göre daha rahat uyuyabilir. Nakit
varlığı olan kişi ise olmayana göre daha sağlıklı
düşünüp daha doğru kararlar verebilir. Likidite
aynı zamanda yatırım fırsatlarına karşı daha
uyanık olunmasını sağlar. Nakit parası olan
birisi, onu değerlendirebileceği bir araç arar.
Dolayısıyla karşısına çıkabilecek fırsatlara hem
daha açıktır, hem de kendisi için en uygun
olduğunu düşündüğü seçeneği değerlendirmeye
daha fazla meyillidir. Nakit parası olmayan biri
yatırım fırsatlarına ne kadar açık olursa olsun,
onu değerlendirme lüksüne sahip olamayacaktır.