Dinlediğim üç ayrı genç insandan odama düşen sesler bunlar. İçimde uğuldayan, anlamaya çalıştığım sesler.
Görünen o ki, dünyaya ve kendine yabancılaşma hali, giderek daha çok insanı esir alıyor. O yakıcı ıstırap, ruhun derinlerine kök salıyor ve insan o duygudan sonra bırakın dünyayı, kendi bedenini bile yurt edinmiyor. Varlığın buruk tadı.