"Sezar'ın hakkı Sezar'a" burdan geliyormuş vay be
Mesih, Hirodisilerin vergiyle ilgili sorularını duyunca, durumlarını değerlendirip, çözüm bulmuştu: "Vergi ödediğiniz parayı gösterin," deyince biri cebinden parayı çıkarmıştı. Üzerinde Sezar'ın resmi olan, Sezar'ın yürürlüğe koyup değer biçtiği parayı kullanıyorsanız, devletin kullarıysanız yani, Sezar hükümetinin imkanlarından yararlanıyorsanız, o zaman Sezar parasını istediğinde zaten onun olan şeyden birazını ona geri vermeniz gerek. "Sezar'ın hakkını Sezar'a, Tanrı'nın olan şeyleri Tanrı'ya verin," demişti ve hangi hakkın kimin olduğunu anlamayan yine anlamamıştı; çünkü anlamak istemiyorlardı.
Nana, 2 defa hevesle başlayıp fakat yarıda bıraktığım ve ilerletemediğim kanısına varıp kütüphanemde yer edindiğine inanmış olduğum bir kitaptı ta ki 3. şansı verene kadar. İlk 50 sayfası bir çok isim nedeniyle bir türlü konuya kendimi verememiş olmakla, kim kimdi diye not almayı bile düşünerek geçti. En sonunda konuya kendimi vermiş olaylar yerine oturmaya başlamıştı ve böylelikle kısa süre içerisinde sayfalar elimde yağ misali akıp gitti. Nana kitapta tabiri caizse resmen güzelliği ile tanrılaştırılan dillere destan bi kadın olarak karşımıza çıkıyor. Kendi güzelliğinin o kadar farkındadır ki, Nana yalnızca kendisine aşık bir kadındır. Çevresindeki herkesi kadere boğan, canlarına kıymasına sebep olan pis bir kızdır, bunu yalnızca ben demiyorum hatta kendisini de kitapta böyle tanımlar lakin tüm bu yaptıklarının kendisince haklı sebepleri olduğunu gerekçeleriyle çevresine buna inandırır. Çünkü o insanların hiçbirine zorla bir şey yaptırmamıştır. Hepsi kendi istekleri ile Nana’nın sonunu getirmelerine göz yummuş insancıklardır. Nana’nın elini tutmak için dahi servetlerini feda etmeye razı bir çok insan vardır. Olaylar bu konu üzerinde ilerlemektedir. Ama sonunu sabırla getirin beklenmedik olaylar sizi kitaba daha da bağlanmanızı sağlıyor. Ve sonun acıklı bitişi size vay be dedirtiyor. Tavsiye ediyorum ama sabırla okumanızın altına çizerek :) 
Nana
Aklımdan adını silerim ama. Gönlümden sevdanı silmeyeceğim. Gün gelir başka yar seversin deme. Sen gibi kimseyi sevmeyeceğim
Severken ayrılmak çok zor be dünya.
Ne çeker bu garip bir sor be dünya. Sen yola çıkarken bir ağladın ya. Ben artık bir daha gülmeyeceğim
Ne derdim var imiş yazık, vay bana. Özledim, yanımda yoksun kaybana. Varsın da bir ömür aksın kaybana. Gözümün yaşını silmeyeceğim.
Ölüm de sonunda gelecek cana. Yüreğim son bir kez atacak sana. Bedenim toprakta yatacak ama. Ben seni sevdikçe ölmeyeceğim
Kişi, "Ben X üniversiteliyim." dedikten sonra maç yorumu bile yapsa, "Vay be adam biliyor." tınısında yaklaşır, "Hikmetinden sual olmaz!" modunda hüşyar bir bakış sergileriz.
---
(Her insana sadece insan olduğu için saygı duyma gereğinden bihaber yurdum insanı için normal bir zan.)
Sayfa 31Kitabı okudu
Vay be
Sen bu satırları okurken ben
bir köşeye sığınmış kederli bir kedi bulup
ona senden bahsediyor olurum ruhun bile duymaz.
Sayfa 10
Çok takipçisi olan bir bayan şair adayı arkadaşa "Şiirlerinde Edip Cansever havası var" dedim, arkadaşlıktan çıkardı hatta engelledi. Vay be dedim; ülkemiz ne kadar şanslı "Edip Cansever de kimmiş" diyen bol takipçili şairlerle doldu memleket ...
Asil Kraliçe
