Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
ustad aşkın sadece metafizigini degil kimyasini biyolojisini fizigini dogasini alfabesini her seyini incelemis ve o kadar guzel ifade etmiski okumaya deger fakat gunumuzde adına aşk dedigimiz sahte iliskileri gorseydi boyle bir kitap yazmanin kagit ve zaman israfindan baska bir sey olmadigini dusunurek kitabi yazmaktan vazgecerdi sizin yasadiginiz aşksa benim yazdiklarim ne benim aşk tanimim buysa sizin yasadiginiz ne diye sorarak ikileme duserdi
Üç Anadolu Efsanesi severek okuduğum bir kitap.. Kitap üç bölümden oluşuyor; Köroğlu Karacaoğlan, Alageyik. Hepsi güzeldi. Üç bölümde de birbirini seven iki insan ve sevdalıları koruyan köylüler. Bir bey kızı illa bir bey oğluyla evlenecek bir beyde istediği her kızı başkasının nişanlısı bile olsa bey olduğu için alabileceği anlamına gelmez...
Yaşar Kemal bunu kitapta çok güzel bir şekilde işlemiş; zalimlere karşı birlik olmanın,herkese rağmen sevenleri korumanın önemini...
"Sevda sevda derler behey yarenler
Dünyanın öteki ucunda da açılsa,
bilmeyene acayip bir hâl olur..."
İlk bölümde, Koca Yusuf'un gözlerine mil çekilmesi kalbimi parçaladı Ahh o zalim Bolu beyi.. Yinede İlk bölüm mutlu bir sonla bitiyor...
İkinci bölümde Elif ve Karacaoğlan
Bir Bey kızı ne olduğu belirsiz bir hak aşığıyla evlenmez diyenlere rağmen evlenip mutlu mesut yaşamaya başlar ama böyle devam etmez;Halil'in Elif'e musallat olması, Karacaoğlan'ın bunu yanlış anlaması sonucu ölene kadar birbirini görmemek üzere ayrılır ve bir daha birbirlerini göremezler...
Son bölümde Zeynep'e çok üzüldüm...Her şeye rağmen Halil'i korumaya çalışması, Halil'in bitmeyen geyik sevdasına rağmen, onun ardından kendini uçuruma atacak kadar çok sevmesi ama Halil bu sevgiyi haketmedi haketseydi ne olursa olsun başına türlü türlü işler açan geyik avlama sevdasından vazgeçerdi, vazgeçmeliydi....))
Ben beğendim kesinlikle tavsiye ederim️️
Bir buçuk yıl önce bu kitapla karşılaşmamı sağlayan bütün o tesadüfler silsilelerine teşekkür ederim, belki de hiçbir tesadüf bu kadar hayatımı değiştirmedi. Okuduğum o an da, aslında uzun süredir aklımın bir kenarında olan ama bir türlü ilk adımı atamadığım vejetaryen hayatın kapısından ben de girmiş oldum. Öncelikle kitap 1927'de yazılmış o yüzden bu kitabı okurken bilimsel kanıt beklentisine girmemeli okur çünkü henüz dünyamızda bu konularla ilgilenen kişi sayısı çok azken Sadık Hidayet aslında kendi tarzının çok fazla dışına çıkarak yazdığı bu kitap günümüzde bile okunmaya değer nitelik taşıyor. Ne de olsa bilimsel veriler değişkendir ama benden yüz yıl önce doğmuş bir insanın vicdanıyla benimki aynı cümlede buluşabilir. Kitabı okurken altını çizdiğim bir çok cümle vardı ama ben bu yazıyı aralarından en sevdiğimle bitirmek istiyorum "Hiç kuşku yok ki, insanlar yedikleri hayvanları bizzat kendileri kesmek zorunda kalsalardı çoğu et yemekten vazgeçerdi. "
Pessoa'nın daha öncesinde "Pessoa Olmak Üzerine Düşünceler" isimli kitabını okumuş ve oldukça beğenmiştim. Bu kitabını da bir önceki kitabı kadar beğendiğimi söyleyebilirim.
Yalnız yaşayan ve bundan da oldukça keyif alan, gittiği misafirliklerde veya arkadaş buluşmalarında dahi kendini ziyadesiyle rahatsız hisseden ve bir an evvel evine dönmek isteyen bir yazar Pessoa. Bu kadar depresif bir ruh halinde olması belki de onu çağındaki diğer yazarlardan ayıran en önemli farklılıklardan olsa gerek...
Pessoa'nın düşüncelerinden esinlenerek oluşturulan bu kitapta da fazlasıyla depresif bir içerikle karşılaşıyorsunuz ancak akıcı ve sizi sıkmayan bir üslupla yazıldığı için kısa sürede içerisinde okuyabiliyorsunuz. Keyifli okumalar dilerim. :)
Fernando Pessoa - Kalp Düşünebilseydi Atmaktan VazgeçerdiYılmaz Şener · Destek Yayınları · 2020263 okunma
Tek kelimeyle mükemmel bir kitap şiddetle tavsiye ediyorum. Bir solukta bitirdim, değişik bir lezzet aldım. Zaman, zaman ben de böyle biriyim dedim. Zaman, zaman anlattıklarında başka başka insanlar geldi gözümün önüne. Lütfen okuyun:)
Pessoa'ya Bir Yolculuk
Belki de Portekiz'e gidip gönül bağı kurmamdan sebep Fernando Pessoa'yı ve onun yer yer melankolik , yer yer yüzünüze tokat gibi çarpan yazılarını okumaktan büyük keyif alırım. Destek yayınlarının bu kitapçığı da bize Pessoa'nın dünyasından bir kesit sunuyor. Yayıma hazırlayan Yılmaz Şener Pessoa yaşasa bize ne derdi yorumlayarak bize aktarıyor. Kendi içinde bölünerek çoğalan yazdıkça çoğalan bir Pessoa'yı anlatmanın başka bir yolu da yok galiba. Kitabı okurken bana tercüman olduğunu düşündüğüm , içimi sıkan işte bende tam olarak böyle düşünüyorum dediğim cümleler vardı. Ne yazık ki bu duygulara tercüman yazarın kıymeti de bir çok değerli yazar gibi öldükten sonra anlaşılıyor. Yolunuz Lizbon'a düşerse şayet Pessoa'nın da gittiği söylenen Lizbon'un en eski kafelerinden birinin önünde şehrin turistik arterinde pessoayı sandalyesinde oturmuş etrafı gözlemlerken bulabilirsiniz. Sakın ola kendisiyle bir fotoğraf çekilmeyi ihmal etmeyin, her ne kadar yaşasaydı muhtemelen pek de hoşlanmayacak olsa da. Pessoa'nın bir cümlesiyle incelememi bitirmek istiyorum '' İstemeden varım ve istemeden öleceğim. Olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum.''
Fernando Pessoa - Kalp Düşünebilseydi Atmaktan VazgeçerdiYılmaz Şener · Destek Yayınları · 2020263 okunma
Oysa herkesten daha çok farkında hayatın.Gerçeğin...
Ölümünün ardından her biri farklı mahyalarla yazılmış bir sandık dolusu yazılı metnin gün yüzüne çıkmasıyla yeniden doğan bir yazar, Fernando Pessoa. Bir sandığa neler sığdırabilir ki bir insan ,sorusuna Pessoa "her şeyini" diyerek haykırıyor.Hayallerini umutlarını umutsuzluklarını.Hiç hayatı olmamış bir adam gibi kendinden saklayarak kendini..
Oysa herkesten daha çok farkında hayatın.Gerçeğin...
Dokunuyor, konuşuyor gerçekle ama onu yaşamaktan korkarak. Bu yüzden sorguluyor kendi ruhu ile bedeninin arasındaki uzaklığı. Asıl sebebi de bu Huzursuzluğunun...
Huzursuzluğun Kitabı yazarın,dünyayı seyretmekle yetinmek isteyen, eylemsizliği en yüce erdem ve gerçek yaşam olarak gören kendi adıyla değil Soares imzasıyla kağıda dökebildiği bir gölgesi. "Anlamak için kendimi yok ettim” diyerek özetlediği bir anlatı.Bir roman değil kesinlikle.Hatta yazarın biyografisi...
#alıntılar
• " Ey okurlar , mutlu olup olmadığımı soruyorsanız, cevabım hayırdır."
• "Kalp düşünebilseydi atmaktan vazgeçerdi."
• " Hissettiklerimi yazıyorsam , hissetmenin ateşini azaltmak için başka çare olmadığından."
• "Bazen her şey yorar insanı, dinlendirici olanlar bile, yorucu olduğu için yoranlar; bir de dinlendirmesi gerekirken, sırf bunun için uğraşmayı düşünmek bile yorucu olduğu için yoranlar."
• "Yaşamak, bir başkası olmaktır.Ve insan bugün, dün hissettiği gibi hissediyorsa ,hissetmek olanaksızdır..."
• " Ne olduğunu söyleyebilen her insan ,kendi çapında Roma imparatorudur.Fena unvan değil doğrusu; insan olmak kendini var etmesini bilmektir."
“Suç nedir? Ceza nedir? Amaca ulaşmak için her yol mübah mıdır? Raskolnikov haklı mıdır? Asıl suçlu Raskolnikov mu? toplum mu? Kişi işlediği suçta haklı olmasına rağmen acı çeker mi? Vicdan azabının suçlu üzerindeki etkisi nedir? Suçun aydınlatılmasında psikolojik veriler önemli midir? Suçlunun suç işleme esnasındaki psikolojisi nasıldır? Gibi
Sayfa 86, Alıntı’nın kitabın arka kapağına yazılacak değerde olması...
Kitabın arkasındaki alıntıyı incelememe eklemek istedim. Bukowski’yi bir kez daha sevme nedenim insanlardan bu kadar uzak bir karakterinin, insanları bu kadar iyi tanıdığını kanıtlamasıdır bu kitabında. Sayfa 86’daki ve arka kapaktaki alıntı şöyle:
Bir kadın olarak doğmuş olsaydım, kesinlikle orospu olurdum. Erkek olarak doğduğum için sürekli kadınları arzuladım, ne kadar aşağılardaysan o kadar iyidir. Buna rağmen kadınlar- iyi kadınlar- beni hep korkuttu; çünkü onlar ruhunuzu ele geçirmek isterler sonunda, peki o zaman benden ne kalırdı geriye korumak isteyeceğim? Açıkçası fahişeleri, düşmüş kadınları arzu ettim, çünkü ölüdür onlar ve serttirler, sizden hiçbir şey beklemezler. Çekip gittikleri zaman hiçbir şey kaybetmezsiniz. Öte yandan bütün bunaltıcı bedellerine rağmen yumuşak, iyi kadınlara da hasret çektim. İki türlü de kaybettim. Güçlü bir adam her ikisinden de vazgeçerdi. Ben güçlü değildim. Böylece kadınlarla, kadın düşüncesiyle uğraştım durdum.
