"Bir zamanlar çocuk olduğumuzu unuttuğumuz gibi, çocukluğun neye benzediğini de hatırlamıyoruz değil mi? Çocukken ne çok şeyi düşünüp anlayabildiğimizi unutuyoruz. Biraz büyür büyümez etrafımızdaki çocukları dertsiz tasasız mahluklar sanmaya başlıyoruz. Onlara dünyanın gamından uzak aptal, mutlu, minik şeylermiş gibi davranıyoruz. Oysa dönüp bakmaya gücün yeterse kendi çocukluğunu bir hatırlasana. Ömrümüzün en kırılgan en zor günlerini orada geçirmedik mi? En çok o zaman incinmedik mi? Sevmeyi daha iyi bilmez miydik çocukken? Sevdiğimiz uğruna başka mutluluklardan vazgeçmeyi, sessiz bedeller ödemeyi... Bir çocuk her şeyi bilir, ama en çok incinmeyi... Çocukluk kadar incitici bir şey var mı şu dünyada? Mutlu bir çocukluk olabilir mi?"
Sayfa 195Kitabı okudu
Vazgeçmek Bahsi
“Zira insan hayatı tekrarı olmayan, sağlaması dahi yapılamayacak kadar ani, tek yöne doğru akan bir yolculuktur. Sırf bu yüzden, işte tam da bu yüzden bazen vazgeçmeyi bilmek gerekir. Gözünü kırpmadan geri dönmel hayatın biricikliğine duyulan saygıyı taçlandırır. Çünkü bilirsiniz, bir yokuştan kurtulmanın yolu bazem o yokuşu hiç çıkmamak yolu değiştirmektir. Vazgeçebilmek bir erdemdir.”
Mahir Ünsal Eriş
Sayfa 17Kitabı okudu
Genc kızın mutluluğunu anlatan şiiri
Hadi kalk gel
Yüreğime dokun
Ellerinle değil
Yüreğinle dokun da
Anla sana olan hasretimi
Şaşır biraz
Nasıl yanıyor yüreğim farkına var
Dona kal öylece
Sen insansın;hem aciz hem güçlüsün.Nerede güçlü olabileceğini,nerede gücünün yetmeyeceğini bilmek en büyük erdemlerden birisi. Her şeyi yapamazsın,her şeye gücün yetmez.Bazen yorulursun ,bazen seni aşan şeyler olabilir,bazen de zamani gelmemiştir. Hayallerine aşık ol ama karşılık bulamayacağını anladığın zaman vazgeçmeyi de bil.
