willow
@willowlloyd
can't you see the witch
ankara university • american studies
Ankara
24 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
"Maura ölümden sonra yaşama inanmıyordu ama yakın zamanda ölenlerin ayak izlerini takip ederken, bazen bu dünyadan göçüp gittikten sonra geride bir iz ya da onu izleyenlerin sezebileceği belli belirsiz bir enerji bırakıp bırakmadıklarını merak ediyordu."
"Redfield korkuyla karşısındaki silüete bakarak geri çekildi.
Bu bir kadındı. Ve yüzü yoktu."
Konuşulmayan Gerçekler
"Bir kadının cinsel saldırıya uğraması, pek çok erkeğin şehvetini ve merakını duyandıran bir suçtu. Emniyetteki toplantıların çoğunda, odadaki tek kadın olarak erkek meslektaşlarının bu tür saldırıların ayrıntılarını tartışmasını izlerken, ciddi ve mesafeli bir tavırla konuşmaya çalışmalarına rağmen onların seslerindeki ilgiyi duymuştu. Patoloji uzmanlarının cinsel saldırı raporunu uzun uzun okuduklarını, olay yeri fotoğraflarındaki bacakları ayrılmış yatan kadınlara gereğinden fazla baktıklarını görmüştü."
Okur Takip Önerileri
"Mantık. İşte Gabriel Dean buydu. Yaşayanlara da ölülere de aynı duygusuz tavırlarla yaklaşan başka birini tanımamıştı."
"Kuzu ne kadar kutsanmışsa aslan da o kadar kutsanmıştır
Avcı da."
"...Ama bunun bedeli ne oldu, diye düşündü Moore. Gülümsemesi söndü. Evden uzakta olay mahallerinde geçirdiği onca geceyi, kaçırdığı akşam yemeklerini, aklının yalnızca işle ilgili konularda olduğu hafta sonlarını hatırladı. Ve Mary orada, sabırla kendisiyle ilgilenmesini bekliyordu.Yeniden yaşayacak tek bir günüm olsaydı, her dakikasını seninle geçirirdim."
"Ama ben Truva Savaşı'nı düşündüğümde, aklıma gelen şey, tahta at ya da kılıçların şakırtısı ya da yelkenleri açılmış bin tane siyah gemi değil. Hayır, benim aklıma gelen, dökülen kanıyla bembeyaz olmuş bir kızın bedeni ve elinde kanlı bıçağıyla onun yanında duran bir babanın görüntüsü.
Gözlerinde yaşlarla soylu Agamemnon.
"Kendini bırakmaması söylenince de, bu duygudan kurtulamadığı için, tekrar düzelinceye kadar bunu saklaması gerektiğini hissetti utanarak."
"Bende insanlarla kaynaşmamı engelleyen çok korkunç, tuhaf bir şey olmalıydı, kalabalığın ortasında suyun üstündeki yağ damlası gibi ayrıktım."
"... sanki ilk defa hayvani, içgüdüsel, basit şeylerin kendimle bir akrabalığı olduğunu hissediyordum."
“Bir seferinde bir kadın görmüştüm, yakası iyice açık bir entari giymişti, gözleri donuk donuk bakıyordu, hava eksi beşken Lyubliyana sokaklarında dolaşıyordu. Sarhoş olduğunu sandım, ona yardım etmeye davrandım, ama ona ceketimi verme önerimi reddetti. Belki de onun dünyasında mevsim yazdı, bedeni onu bekleyen kişinin tutkusuyla ısınmıştı. O kişi yalnızca onun deli hayallerinde yaşıyorduysa bile, istediği gibi yaşamaya ve ölmeye hakkı vardı, ne dersin?”
