Annem o kadar uzun süredir ağlıyordu ki normalde nasıl bir yüz ifadesi olduğunu unutmuştum. Güldüğünde nasıldı, sevindiğinde nasıl bakardı unutmuştum. Belli bir ifade yerleşmişti suratına, gözlerine. O yüzden sormam gerekiyordu, sormadan anlamıyordum. Ağlamıyorum diyorsa ağlamıyordu. Hala zaman zaman ağlama sesleri duyarım ama bu sefer kalkmıyorum yerimden, bakmıyorum odalara. Sanırım alıştım.