S.E.
@xb_6783746
Ben yine de kendi hazlarımı insanoğlunun ittifakla verdiği hükümlerden önemsiz görmeyeceğim. Eğer bir şeyi sevmediysem sevmedim demektir, o kadar. (Martin Eden)
286 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Ben sadece bu gezmelerden yoruldum. Bu sıkıcı gezmelere devam etmek istemiyorum. Boşuna kendimi kandırıp iyiymiş gibi davranmak istemiyorum. Yaşlandığım zaman da gözü, kulağı kapalı, hiçbir şeyden haberi olmayan birisi olmak istemiyorum."
Sayfa 12
"Mesela çoğu balığın yaşlılığında hayatını boşa geçirdiğinden şikayet ettiğini biliyorum. Daima sızlanıp beddua ediyorlar ve her şeyden rahatsızlar. Şunu bilmek istiyorum; sahi, yaşam bir yerde yaşayıp yaşlanıncaya kadar daima amaçsızca gidip gelmek midir? Yoksa bu dünyada başka türlü de yaşanabilir mi?"
Sayfa 7
"Şahsi meseleler fazla narin, çapraşık ve faydasız şeylerdir. Konuşmalarımızda daima genel konuları seçer; denenmiş, güvenli oldukları, insanı şaşkınlıktan, anlaşmazlıktan korudukları için bizden öncekilerin kullandığı, bilinen cümleleri kullanırdık...Bunun için birbirimizi yalnız önemli olmayan ya da aynı olan yönlerimizle tanırdık; daha doğrusu tanımaz, tanımak gereğini de duymazdık. Tanışmış olmak, gereksiz şeyleri bilmek demek olurdu."
Okur Takip Önerileri
"Kendi kendine yetiyor o, sana ihtiyacı yok." diye söylendim içimden. Aşağılık duygusundan kurtulabilmek, kendini önemsetmek, yaptığı iyiliğin değerini arttırabilmek için insanları minnet borcu altında bırakmak, küçülmüş ve muhtaç görmek isteğinin altında kalarak basitleştiğim için sonra kendi kendimden utandım.
"Yaşım kırk. İnsan ömrünün en kötü çağı bu. Arzulayabilmek için henüz genç, arzuladıklarımızı gerçekleştirebilmek için ise yaşlanmış sayılırız."
"-Ne hatırladım, biliyor musun ağabey? dedi. Bir gün rahmetli annemle tartışıyordum: 'Seni dinlemek istemiyorum.' diye bağırıyordu... Sonunda şöyle dedim ona: 'Beni anlayamazsınız anne, ikimiz ayrı kuşakların insanlarıyız çünkü.' Bu sözüme çok gücendi, bense 'Ne yapayım' diye düşünmüştüm, "İlaç acıdır, ama gene de yutmak gerekir.' İşte şimdi sıra bize geldi, çocuklarımız onların kuşağından olmadığımızı söyleyecekler bize ve biz bu acı ilacı yutacağız."
"Ama insan kendini beğenmezse olmaz zaten; yalnız bir şeyi anlayamıyorum. Çağın gerisinde kalmamak için bence elimden geleni yapıyorum; köylülerin durumunu düzelttim, bir çiftlik kurdum. Öyle ki, bütün ilde bana kızıl diyenler bile var; okuyorum, öğrenmeye çabalıyorum, çağın gereklerine ayak uydurmaya çalışıyorum... gene de zamanı geçmiş diyorlar benim için. Yavaş yavaş, gerçekten öyle olduğuma inanmaya başlıyorum..."
"Köylük yerde büyük zekalardan uzakta beş yıl yaşamak hiç de hoş bir şey değilmiş! Aptallaşıyor insan. Sana öğretilenleri unutmamaya çalışıyorsun, oysa dışarıda neler oluyor! Bir de bakıyorsun, bildiklerinin hepsi saçmaymış. Aklı başında insanların böyle şeylerle artık ilgilenmediklerini, senin geri kafalı olduğunu söylüyorlar sana... Ne yaparsın! Anlaşılan, gençler bizden çok daha akıllı."
"Yarın çok değerli bir eylem günü olabilir. Yarın bir somut eylemler günü olabilir. Yarın bir şeye değer bir gün olabilir. Yani yarın gelmelidir ve ben orada olmalıyım."
"Ama planın yatar. Yatar, söyleyeyim sana. O bir gece plânıydı şimdiyse gündüz. Gece plânları gündüz iyi değildir. Geceki düşünme tarzın sabah iyi değildir."