İnsan olmak ötekinin ıstırabıyla hemhal olmakla başlar. Ötekini duymayan ve yalnızca kendi küçük çıkarları için yaşayan insanın, insan olmak yolunda kat edeceği büyük mesafeler var.
Aşk Bitti
Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da
Uzun bir hastalık gibi
Aralıksız dinlediğim alaturka bir fasıl gibi
Gökyüzüne bakmayı, dostlara mektup yazmayı
Çiçekleri sulamayı unutmuşluğum gibi
Bitti.
Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da
Yürümeyi yeniden öğrenen felçli bir çocuk gibi
Sokağa çıkmalıyım şimdi ve çoktandır
İhmal ettiğim dostlara yeni bir adres bırakmalıyım
Pencereleri açmalı, kitapları düzenlemeliyim
Belki bir yağmur yağar akşama doğru
Yarıda bıraktığım şiirleri tamamlarım
Aşk da bitti diyordu ya bir şair
Aşk bitti işte tam da öyle
Sayfa 88Kitabı okudu
Kelimeler ruha dokunur, kelimeler ruhu kanatlandırır.
Yağmur yağıyor Ömür Hanım...
Gökten değil,
yüreğimin boşluğundan,
ömrümün ıssız toprağına...
Ve ben sonsuz bir düzlükte bir küçücük,
bir silik nokta gibi eriyip gidiyorum.
Gidip geri dönenmemek mi en çok üzerdi insanı?
Yoksa yollarda kalan bir çift göz mü?
Veyahut yağmur damlası misali akan yaşlar.
Ve de ardından sadece görüşürüz diyen insanlar.
Gideni geri getiremeyen bu gönül en çokta üzerdi.