Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
|Yakma zevki/ Ray Bradbury |
Yirminci yüzyılın, bilim kurgu dünyasının ödüllü yazarı olan Bradbury, Fahrenheit 451 kitabını yazmadan önce Yakma Zevki öykü kitabını yazmıştır.
Yakma Zevki içerik bakımından, birbirinden bağımsız olan öykülerden oluşmaktadır. Yazar bu öyküleri bir araya getirerek Fahrenheit 451 eserini ortaya çıkarmıştır. Zekice yazılmış hikayeler, geleceğe ışık tutacak mahiyettedir.
Her yazarın eseride kendinden izler taşıdığı gibi bu eserde de yazarımıza dair izler olduğunu görüyoruz. Kalemini çok sevdiğim yazarlardan oldu. Gözlemci gücü, yazma yeteneği ve okuru içine alan kalemi çok başarılı. Bence ödülünü hakkıyla almış.
Dipnot: Birçok ödüllü kitaplar okudum, böyle güzel ödüllü eser okumadım. Fahrenheit 451 kitabını çok severek okumuştum. Benim için ayrı bir yere sahip. Eserin asıl taslağının Yakma Zevki olduğunu öğrendiğim de ayrı bir merak uyandı. Bilim kurguyu sevmeye bu eserle başladım diyebilirim. Evet önceden bilim kurgu okumuştum lakin bu denli etkileyen eserleri hatırlamıyorum.
Sizlerde eğer okumadıysanız ilk önce “Yakma Zevki” kitabını ardından “Fahrenheit 451” kitabını okumanızı öneririm.
Kitap ve dua ile
Eğer Fahrenheit'ı okuduysanız buna çok gerek duymayabilirsiniz ama yine de Fahrenheit hikayesinin nasıl geliştiğini okumak istiyorsunuz o zaman almalısınız.
408 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Yazarın okuduğum ikinci kitabıydı. Daha önceden Fahreneit 451'i okumuştum. İçinde gerçekten çok farklı distopik hikayeler olan bir kitaptı. Herkese tavsiye ederim. Fakat bu kitabı okumadan önce Fahreneit 451'i okumanızı öneririm. İçindeki hikayeler fazlasıyla gerçekçi. Kitap çok sürükleyiciydi. İyi okumalar.
bilimkurgu klasikleri dahilindeki en sevdiğim ray bradbury eseri mars yıllıkları oldu. kitap küçük küçük öykülerden oluşuyor. insanların dünya'yı terk edip mars'a yerleşmeye karar vermesi teması bütün bu öykülerin temeli. ancak hikayeler birbirlerine çok da bağlı değil. bir çok hikaye kitabın bir parçası olmadan, kendi başına da okunabilir şekilde yazılmış. (ki hikayelerden bazılarını ray bradbury'nin bu seride yer alan başka bir eseri olan ve toplama eserlerden oluşan yakma zevki kitabında da görebilirsiniz. mesela bu kitapta "usher ıı" adıyla yer alan bir hikaye yakma zevkinde "çılgınlık karnavalı" başlığıyla sunulmuş) insanlığın marsa yerleşmesini bazen marslıların, bazen küçük bir ailenin, bazen de siyahi insanların gözünden yıl yıl takip ediyoruz. hikayeler yer yer karanlık, yer yer gizemli bazen de douglas adams'ı (otostopçunun galaksi rehberi) aratmayacak derecede absürd ve komik. bazı hikayeler ana temaya (marsa yerleşiyoruz) ve temanın kronolojisine sıkı sıkıya bağlı iken bazıları bu tema için yazılmamış da zorla hikayeye dahil edilmiş gibi alakasız öyküler. yine de alakasız öyküleri bile severek, hiç sıkılmadan okudum.
başıma birşey gelmeyecekse fahrenheit 451'i sevmiyorum. hadi sevmiyorum demeyelim de abartıldığı kadar çok büyük bir eser olduğunu düşünmüyorum. verdiği mesaj elbette önemli ve takdir edilesi ancak ama bende "evet mesaj iyiymiş"ten ötesini uyandırmıyor kitap. ama yakma zevki - fahrenheit 451 hikayeleri çok daha keyifli bir okuma tecrübesi. basıldığını ilk duyduğumda yine mi ray bradbury demiştim ama okumaya başlayınca çok sevdim. kitap fahrenheit 451'in ilk versiyonları sayılabilecek iki kısa hikaye içeriyor. (ki bunlar yeterli, bunları okuyunca asıl eseri okumaya gerek bile yok bence) ama asıl güzel olan yazarın farklı dönemlerinden bir dolu kısa hikayenin toplanmış olması. yer yer korkutucu, her zaman mesaj kaygısı taşıyan ama hep sürükleyici kısa öyküler toplanmış. çoğu hikaye kitapların yakıldığı bir evrende, asıl kitabın evreninde geçiyor ama bu yan hikayeler çok daha ilgi çekici. ray bradbury'i sevmiyorsanız bile şans verin, çok güçlü öyküler var çünkü.
"Biz Dünyalılar büyük ve güzel şeyleri yıkmak konusunda hünerliyizdir."
İthaki Bilimkurgu Klasikleri serisinden okuduğum 37. kitap oldu. Ray Bradbury'nin ise Fahreheit 451'den sonra okuduğum ikinci kitabıydı. Önümüzdeki günlerde Resimli Adam ve Yakma Zevki'ni de okuyarak sizlere yorumlamaya çalışacağım.
Mars Yıllıkları isimli bu
Bilimkurgu Klasikleri'nden ve Ray Bradbury'den bir kitabı daha keyifle okuyarak bitirdim. Yazarın anlatımı kitabı hızlı bitirmemde çok etkili oluyor. Forumdaki bazı arkadaşlar Ray'in anlatımındaki betimlemelerinden yakınsa da ben çok seviyorum yazarın bu yönünü.
Mars Yıllıkları seri içindeki Yakma Zevki gibi yazara ait birçok öyküden oluşuyor. Yine Yakma Zevki'ndeki gibi tek bir tema üzerine yazılan öyküleri içeriyor. Hepsi birbirinin devamı gibi. İki kitapta da ortak 2-3 öykü var. Bu öyküleri tekrar okumak güzeldi. Mars sakinlerini ve Dünya insanlarını çeşitli fikirlerle bir yerde birleştiren yazar şairane diliyle harika bir anlatıcı konumuna geçiyor.
Fahrenheit 451 ve Yakma Zevki kitaplarını beğenenler bu kitabı de sevecektir.
Ray Bradbury ' nin daha önce de 451 Fahrenheit kitabını okumuştum ( #52469910 )
Bu kitapta ise bağımsız 14 öykünün yanı sıra Fahrenheit 451’in öncülleri “Geceyarısından Epey Sonra” ve “İtfaiyeci” de yer alıyor.
Teknolojinin ilerlemesiyle, büyük bir aşkla hayatımıza alıverdiğimiz kolaylıkların bizi biz yapan özelleklerimizi kaybetmemizle sonuçlanacağı endişesini her hikâyesinde haykırmış.
Kitapta daha önce okuduğum öyküler olsa da zevkle, içim burularak tekrar okudum. " Tebessüm" öyküsü için söyleyecek söz bulamıyorum.
Hadi ne bekliyorsunuz ? Kitapların yakılmasını mı?
Fahrenheit 451'i ilk okuduğumda kitaba karşı çok büyük duygular beslememiş olsam da sonrasında üstüne düşündüğüm zaman aslında kitabı çok sevdiğimi fark etmiştim. İtfaiyecilerin artık yangın söndürmediği, içinde kitap olan evleri yaktığı bir dünyada insanların tek düzeleştirilmesi, okuduklarının, izlediklerinin, ne hissettiklerinin bile kontrol altında tutulmasını; aşırı duyguları, soru sormayı hatta insanların mutsuz olma hakkını bile ellerinden aldıklarını düşündükçe kitaba olan bakışım değişmişti. Yakma Zevki kitabını da bu yüzden çok sevdim. Fahrenheit 451'i ortaya çıkaran hikayeler mevcut kitapta. Ilk hikayelerde mezarından çıkıp yürümeye başlayan ölülerin, yeni dünya düzenine olan tepkilerini okurken sonrasında ise o dünyanın içinden hikayeler okuyoruz. Kitapların yakılmasını ve dünyanın farklı bir hal almasını çok güzel işlemiş yazar. Bambaşka bir hayal dünyasının ürünleri mevcut bu kitapta ve okurken o kadar büyük zevk aldım ki, dönüp tekrar tekrar okuyacağım hikayeler, altını çizdiğim bir sürü alıntı var. .
Beni en çok dehşete düşüren şey ise kitap yakma olaylarının tarihte defalarca kez yaşanmış olması, Yakma Zevki'nde farklı olan tek şey bunun devlet politikası haline gelmiş olması. Bağdat'ta, Endülüs Emevileri Devletinde yakılan ve günümüze kadar yasaklanan binlerce kitabı düşündüğümde, bu distopyanın çok da uzak olmadığını gördüm. Bu kitapların yaşamı ve yaşananları farklı pencereden önümüze sunduğunu düşünüyorum, bundan sonraki hayatımda herkese bu kitapları önereceğime %100 eminim.
ilk kitabı kadar severek okumasam da hoş bir seriydi.Bana kalırsa bu kitapta gereksiz tekrarlamalara yer verilmiş.Tek bir olay bir çok gözden defalarca anlatıldığından dolayı bir kaç bölüm sonra henüz o bölümü okumamış olsanız dahi ne yazdığını biliyorsunuz. Çünkü zaten defalarca okuyarak ezberlemiştiniz.