124 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
25 saatte okudu
Hz.insan yine seni okudum soguk gecenin ay isiginda.aslinda seni ona anlatmak istedim yazarin cumlelerinden esinerek.hani cabuk buyumek istersin ya ,buyuncede cocuklugunu ozlersin tipki ay gibi o da cikar buyur,memnun olmamis olmali ki bir daha doğmayi dener. Yarindan cekinir gunes ona gercegi yasatinca, tipki insan gibi hz insan da yarindan endiseli ama tek farkla o yasamaya devam eder, hic olmeyecekmis gibi ...ve kendine sahip olmadan baska seylere sahip olmaya calisir gecede kalmaktan urkuyor olmali.acaba BEn varliklarin neresinde bulunuyorum,toplum icerisinde nerede duruyorum sorular sorular..burada durmali ve basimizi ellerimizin arasina alip dusunmek gerekiyor . akip giden bu hayata kendimizi kaptirip gidiyoruz .bir turlu duramayip,durmayi bile beceremiyoruz. Dusunen durmali ki dusunme harekete gecebilsin.her ne oluyorsa olsn ama hareketi surdurmelidir.ve kendini bilip tevazu icerisinde kendini itirafta bulunmali.ben "BENİM" olan BEN hakikatini itiraf etmelidir.yani ruhu itiraf etmelidir.cunku ruh piserse beden de pismis olur.hamliği pisirmelidir.bizler duygularla taniniriz soyle ki kelimeler anlar,kavramlar bilir,duygulari ise taniriz..dedim ya seni ay isiginda anlatiyorum ve son olarak yazarin cumlelerine birakiyorum"dus ve duşuncenin duştuğu evler(Kalpler) viran olmus durumda, duyularin dunyasinda camur banyolari yapiyoruZ; kalplerimiz kirlenmekte. Halbuki dus ve dusunce arinmis kalplere misafir olur." o kadar cok sey yazmak isterdim ki bu kitabi gece dusundum de ay uyumak uzre ve harflerin kelimelerin de uykular geldi nokta geceye inat uyumamakta.cok guzel kitap. iYİ OKUMALAR.
Hz. İnsan
Hz. İnsanDücane Cündioğlu · Kapı Yayınları · 20092,497 okunma
Sevgili Dost, Köpekbalığının kanı, yarasanın karanlığı sevmesinde ne var? Hüner, geceye rağmen güneşi, kana rağmen hayatı sevmekte. Oruçken su içmemek de ne var! Hüner, ölürken suyu reddedebilmekte. "İsar" deniyor buna. Yani tercih. Yani sevmek, yani göstermek üstün olanı..
Sayfa 71
Reklam
İhtimalsiz Sevmek
“Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevmiştim.” Diyordu şair. Şiir dönüp duruyor yeniden başa geliyordu. “Ben senin beni sev…” . Ben gerçektende o ihtimali mi sevmiştim. Evet dedim önceleri, o ihtimaldi beni senden koparmayan umut. Bir ihtimaldi beni seveceğin, küçük, belli belirsiz bir ihtimaldi. Varlığımdan haberdardın ama sadece o kadar
Güneşin bu taştan kalbini ansızın yaracağı kızıl şafak gülünün, bu ufkun solmuş dudaklarında açacağı ve güneş nehrinin bizim karanlık dünyamıza ve mahvolmuş kalbimize akacağı ana, yani bu geceye selam olsun!
Sayfa 211Kitabı okudu
Eylül Ölümleri
bir resmin peşi sıra ‘ıslak adımlarla’ aranan ne varsa -aşka, yani sana dair- kaybettiğim bütün yüzlere denk düşürüyordu yokluğunu… /hiçbir ayrılık güzel değildi ölüm kadar. oysa ki güzel olur derlerdi ‘eylül ölümleri’/ bu yüzden olsa gerek, git de diyemiyorum..kal da. iki yokluk arasında kayboluş.. zamanın son nefesini çekiyorum
1.000 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.