İçimden koparmaya çalıştım seni olmadı yapamadım kökün çok derinden 🎶
“Dışarıda akıp giden bir hayat var biliyorum. Ama ne yapsam o hayata dahil olamıyorum. Eğreti duruyorum her yerde. Başkaları yapınca tecrübe dediklerine ben yapınca hata dediler. Başına gelen her zorluğa kafa tutabilenlerden değilim. Denedim ama olmadı, yapamadım.."
Olmadı yapamadım
Her gördüğüm kadında seni aradım
open.spotify.com/track/6V63uFz2t...
Bugün, öldürülen meslektaşımla ilgili bir şeyler yazmak istedim. Ben her zaman "meslektaşım kardeşimdir" sözüne inandım çünkü. Mesleğini doğru dürüst yapmaya çalışırken bir cani tarafından öldürülen meslek büyüğümün katli ile ilgili acımı anlatan çok şey söylemek istedim. Olmadı. Yapamadım.
Dış mihrakların oyununa gelmekten korktum, cebimdeki akıllı telefondan utandım, hayatında tek kitap okumamış cahillerin tepkisinden çekindim.
O yüzden beş kurşununun hesabını soracağız demeyeceğim ama soracağız, hem de yapanların ve yapılmasına neden olanların burnundan fitil fitil getirerek.
Kimsenin oğlu gibi olamadım. Ne annemin ne babamın ne de kayınpederin. Ama baba oldum. Oğul olmak ne demek bilmiyorum ama bir oğlum var. Koca dana oldu şimdi. Doğduğu ilk gün aldım bunu kucağıma, dedim "Ben seni çok seveceğim, bunu da sana göstereceğim." Yapamadım. Seviyorum ama bunu ona gösteremedim. Öyle sokakta elini tutamadım, okula gönderirken yanaklarından öpemedim, omzuma alıp gezdiremedim. Yapamadım işte, denedim ama pek olmadı. Sanki oğlum benmiş aslında, benim çocukluğummuş da ben ona babalık ediyormuşum gibi hissettim. Hoşuma gitmedi o hal. Ama seviyorum çocukları, çok seviyorum.
Sayfa 69Kitabı okudu
Bir Daha Yaşanmayacak Şeylerde 1 Numara
Herkesin bulabildiği tek şeyin mana olduğu; küçük bir yer burası. Ben burada biraz Moda Sahil, biraz Paris havası koklamış bir kadına aşık oldum. Ama kusurluydu… Çünkü benden altı sene önce dünyaya gelmişti. Bu lanet hatayı nasıl yapabilirdi? Aklım almıyor. Hala daha düşünüyorum deniyorum ama hala aklım al mı yor ! Bu köhne aşağılık yere serpiştirilmiş yaşlı osurukların o dedikodudan yamulmuş ağızları yüzünden bittik biz. Bitirdiler bizi… Gücüm yetmedi ! Hepsini yatırıp tek tek ! Yapamadım. Onu bu lağım ağızlı sürtüklerin şeytani dillerinden kurtaramadım. En sonunda pes etti.Artık eli, yüzü titriyor ve kendi olamıyordu. Tüm şehri yakmak, yıkmak önüme çıkanı yumruklamak istedim. Olmadı, yapamadım.
Bu güzel kadının on yedi yaşında bir kızı vardı. Tek bir evlilik geçmişti başından. İşler ciddiye binmeden ve de bu fosiller bizi öğrenmeden önce ben, ben sanırım hayatımın en güzel günlerini yaşadım. Aile gibi hissettim. İkisi kavga ederdi ve ben kendi kızımla konuşur gibi akıl verirdim kızına. O cool baba olmuştum. Annesinin de genç ve serseri sevgilisi… Ve eşi olacaktım. İzin vermediler. Bize izin vermediler…
"Olmadı," deme. "Oluyor," de...
"Bitiremedim," deme. "Bitiriyorum," de...
"Yapamadım," deme. "Yapıyorum," de...
"Başaramadım," deme. "Başarıyorum," de...
Kelimelerin çıkış yeri beyninizdir etki alanı ise vücudunun %50'sinden fazlasını oluşturan Sudur. Su etkilendiği kelimeye göre sana sonucunu yaşatır.
Sayfa 191Kitabı okudu
Sana ne şiirler, ne şarkılar yazdım ama,
Diyemedim gitme diye.
Olmadı yapamadım, adam gibi unutamadım,
Diyemedim bitti diye...
youtu.be/YaHY1dLwMCc?si=...
"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
Herkes gitti.Belki de birdaha hiç dönmeyecekler. Bu hayat bana şunu öğretti ki; giden geri dönmüyor, dönse de eskisi gibi olmuyor.Hepiniz hayatımdan geçtiniz. Bana kattıklarınız, öğrettikleriniz, dostluklarınız için sonsuz teşekkürler. Dışarıda akıp giden bir hayat var biliyorum, ama ne yapsam o hayata dahil olamıyorum. Eğri duruyorum her yerde. Başkaları yapınca tecrübe dediklerine, ben yapınca hata dediler. Başına gelen her zorluğa kafa tutabilenlerden değilim. Denedim ama olmadı, Yapamadım! Haklıydın Metin amca Dünya değişti ve biz kaybettik.Madem öyle, ben de geçmişe giderim. Bi ekranın karşısına oturur gibi oturur, tüm yaşadıklarımı tekrar tekrar ve tekrar tekrar izlerim. Çünkü biliyorum ki bir zamanlar mutluydum. Hepimiz çok daha mutluyduk bir zamanlar. O mutlu anları bir daha yaşayamasam bile, yeniden hatırlamak isterim. Kimi hayatı dolu dolu yaşar, kimisi de benim gibi geçmişe takılır ve hatıralarla yaşar.Gelecekte yerim yok! Ben geçmişe aitim. Ben Mecnun Çınar ben bu oyunu denedim ama bozamadım. Baba bu kız çok güzel!
| Leyla ile Mecnun
