Artık hatırlanmaya değecek kadar bile kalmadın. Seni unutmak hakkım! Unutkan biri değilimdir ama sen bende hatırlanacak hiçbir şey bırakmadın. Benim unutulmuşum olmak bile güzeldir, bil. Aşk mı? Aramızda kaldı; içimizde değil… Yanlış aşkta doğru aranmaz. Ama yine de oku istiyorum. Cümlelerimde gizlenmiş duygudan ne anladığını benim nasıl yazdığım değil, senin nasıl okuduğun belirler.
"Kör müydü gözlerin, nasıl göremedin" diye sordular senden sonra. Kör değildim. Ve hayatımda en çok iki kere parlamıştı gözlerim. Birincisi seni ilk gördüğüm, ikincisi giderken ardından baktığım gün. İlkinde aşkın ışığından, ikincisinde gözyaşlarımdan… O iki anın arasındaysa hep kapalıydı gözlerim. Aşkına inandığımdan.
Kör değildim, sadece güvenmiştim!
Not: Bugün seni düşünmeden yaşayabilmeyi başardığım ilk gün. Hadi topla seni benden. Kalbim seni uğurluyor. Al bu yara sende kalsın. Artık beni acıtmıyor.
OLMASAN BİLE
Uzaklarda saklı gülmez varlığın
Peşimden düşmüyor kara darlığın
Nere varır sonu karamsarlığın
Sen olmasan bile kasvetin var ya!
İçimde bir boşluk kalbim hep düşer
Ruhum ateşlerde bedenim pişer
' Ben sana hiç kızamam ki ' derdin ya
Şimdilerde neden kızgınsın bana..
Haklıydın aslında
Oyuncağı elinden alındı diye ağlayan çocuk olamadın sen
Düştüğünde canı yanan çocuktun.
Ama dizlerindeki acına değildi ağlayışın
İtenleri gördüğünde o hayal kırıklığına ağladın değil mi?
Kızma bana adam
Benim ağlayacak bir oyuncağım olmadı
Bilmem yaraları sarmayı, tuz basmayı öğrettiler bana..
Haklıydın aslında
Bazen bende bana garip gelirim.
Sebepsiz hiçbir şey yoktur bilirsin..
Sende çok garipsin be adam
Acıyı severek mutlu olunur mu hiç ?
Daha doğrusu 'mutluyum' diye kendini kandırmak olur mu ?
Sahi daha kaç yara lazım kalbine ..
Haklıydın adam
Haklıydın..
İyileşmek istemeyene, en iyi doktorlar ne çare.
Artık yeter bunca yalnızlığa ve milyonlarca sensizliğe.
Geride bıraktığın; dikiş tutmayan onlarca yara bere,
Sonbahar sonrası ayaz karanlıklar,
Ve yangında kurtarılması gereken yüzlerce "resmi gözyaşım" var.
Yeter...
Hüznü yüreğe bu kadar derin saplanabilen bir sevdanın,
Sonrasında yaşanabilecek acıları fazla büyük geliyor bana.
Bu eflatun yarası sensizlikle baş edebilecek kadar güçlü bir gök kuşağı değilim çünkü ben.
Kendi dünyamın yedi rengine değil, gözlerinin bir tek rengine aşığım.
Artık yeter...
Sensiz bu koca dünya bile bana sanki cehennemden mavi bir duvar.
Şimdi senden geriye bende;
Hırçın bir özlemin kalp ağrısı,
Ve seni unutmaya engel sencil yaralarım var.
Okan Kuzu
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12