Beni bulun hâlâ kendimdeysem vurun
Yeşiline koşmuşumdur bir lambanın akıcı trafiğinde
Dört yolların ağzında durmuşumdur bir yol seçemeden
Kötüsün diyene sağır kalmışımdır
Duymuyormusun diyene kör
Deli herhalde diyenin gülmüşümdür aklına
Varsa hâlâ bana uzak bir yakınımı bulun
Aklındaysam hâlâ beni bulun Hâlâ akıllıysam vurun
Beni yaşamak sıktı bende sıkıldım yaşamaktan
Akıp giden hayata bakın olaki kapılmışımdır
Bir selama kulak verin belki yollanmışımdır
Belki deniz vurmuştur beni sahile, dalgalanmışımdırda durulmamışımdır
Açıkta kalmışımdır yara almışımdır en açığından
Bir akşamın ezan-ı geçmiştir kulaklarımdan
Vazgeçip gitmişimdir bütün kul haklarımdan
Kolundan tutmuşumdur bir insanın yaşlısından
Ne güzel belki bir teşekküre ricayımdır
Iyi tarafa bakın bence iyilikten yanayımdır
Anlarsanız derdinize bakın belki devayımdır
Ardımdan vebalime bakın kesin oradayımdır
Ben kötü değilim ama siz iyi olun
Beni bulmak için kendinize iyi bakın
Ve beni bulun
Hâlâ razıysanız kendinizden beni vurun
Yâr bende yara açtı,
Yaradan içe kaçtı.
Utandım yere baktım,
Güldü yüzüme baktı.
Gönül gönüle aktı,
Gönülde nâkış yaptı.
Yâr elimden tutmasa,
Can tenden çıkacaktı..
Oyy babam, baba canım... ☺️🌹
Bende, benim zaten açmadığım bir yara açması mümkün değildi.
Sayfa 125Kitabı okuyor
“ İnsan ölür, öyle ve ya da böyle , er veya geç , gözleri açık veya kapalı , insan ölür ben de …”
Sayfa 197
“ Acı tazeyken hiçbir sözün değeri olmaz oğlum , acıyı yaşatan kişinin sözlerinin bile.”
Sayfa 197
“ İnsan yaşlandıkça yakınlarını daha fazla umursuyor, köklerine daha çok dönüp bakıyor. “
Sayfa 196
Rehan ve Gevre.
“ birbirlerinin gözlerinin içinden konuşuyor, birbirlerine saklandıkları samanlıkta edindikleri yeni bir dilin sesiyle içlerini döküyor , annelerinden , babalarından , kardeşlerinden bu yolla söz ediyor , gece ile gündüzü birbirine karıştırdıklarından büyüdüklerinin bile farkında olmuyorlardı.”
Sayfa 99
Klasik müdür tavırları
“ İnsanların hele de çocukların geleceğiyle oynamak sana yakışmaz. Karşımda kasıla kasıla şunu okuldan attım , şunun geleceğini bitirdim diyerek böbürlenip duruyorsun bir domuz gibi.Bu çocuklar sana denk kişiler mi ki onlarla kavgaya tutuşuyorsun ? “
Sayfa 95
Gün biter gülüşün kalır bende
anılar gibi sürüklenir bulutlar
Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır
yarım kalan bir şiir belki de
Zeke’in bir şeye ihtiyacı yoktu, kanaması çoktan durmuştu ama yine de parmağına küçük bir yara bandı taktı. Acaba o yaz ne yaşanırsa yaşansın, bir tek bende yara izi kalacağına dair bir işaret miydi bu?
