Yaşamın iki amacı vardır:
1- Yaşamak (yaşamda kalmak)
2- İyi yaşamak (yaşamın hakkını vermek)
Şehir kültürü ikinci aşamada ortaya çıkar.
Sayfa 99 - Kapı Yayınları
Umudumuz yok, artık özgürüz !
Zorba'yı tanıyana kadar hayatın bu kadar çok sevilecek yanı olduğunu düşünmemiştim. Zorba hayatı öylesine seviyor ve öylesine yaşıyor ki bundan ilham almamak olanaksız.
Hayatın kitaplardan değil, bizzat yaşayarak ögrenileceğini ve hayatın yaşadığımız andan ibaret olduğunu savunuyor. Nitekim baş karakterimize "kağıt faresi" demesinden bunu anlıyoruz. Hayatında hiç kitap okumamış bir adam yaşamın hakkını vererek yaşamak gerektiğini söylüyor.
Yaşamak nefes alıp vermekten ibaret değildir ve hakkını vermek gerekir. Yazar önsözünde hayatında iz bırakan insanlardan bahsederken Zorba için "hayatı sevmeyi, ölümden korkmamayı öğretmiştir bana" demiş. Bunca çirkinlik, kötülük ve bir yanda Zorba'nın öğretileri.
Ne mutlu seni tanıyana.. 
Zorba 
Nikos Kazancakis
MUTLU SONBAHAR
Sonbaharın keyfini sürmek, bereketini doyasıya yaşamak için Ege'nin sakin kasabaları, güzel kıyıları gibisi yok. Havalar soğuyor diye üzülmeyin, Sığacık'tan Salihli'ye doğru bu kez biraz farklı bir Ege'nin güneşini takip edin.
Tam da mevsim dönüyor, havalar soğuyor diye içiniz kararmaya başlamışken, sonbaharın tatlı güneşini ve
Elindeki zarlar babama şans üstüne şans getirip onun şekersiz kahvesini tatlandırırken Bir taraftan da babam bu sözünü açıklıyordu bana;
Kahvenin ve çayın doğasında şeker yoktur evlat.
Hayatı Suni tatlarla kendimize göre uyarlamaya alışmış olan biz insanlar çayı ve kahveyi de şekerlemeyi ihmal etmemişiz.
Ne var ki çay ve kahve Doğa'nın bize şekersiz ikramların dandır hakkını en doğal haliyle vermek lazım Biz bu sahte tatlandırma ları sadece yiyip içtiklerimiz de değil diğer deneyimlerimize de katmayı marifet bilmişiz halbuki bir bilse İnsanoğlu her şeyin tadını kendi duasında (Özünde) olduğunu ve kavrayabilirSeydi asıl tadın ne olduğunu İşte o zaman yaşamın her anını ayrı bir lezzet ve ayrı bir tat olduğunu idrak eder ve sahteciliğe ve kendini kandırmacıliğa hiç bulaşmazdı....
Sayfa 52 - Sokak kitapları yayınevi
