Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Catherine Eagleton

Catherine EagletonParanın Tarihi yazarı
Yazar
7.8/10
8 Kişi
14
Okunma
0
Beğeni
948
Görüntülenme

Catherine Eagleton Gönderileri

Catherine Eagleton kitaplarını, Catherine Eagleton sözleri ve alıntılarını, Catherine Eagleton yazarlarını, Catherine Eagleton yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
Bu kitap, bilinen ilk ödeme kaydından günümüzün elektronik parasına dek, dünya genelinde Paranın Tarihi’ni incelemekte ve farklı kültürlerde para tarafından kışkırtılmış çeşitli ahlaki, siyasi ve dini tutumların yanı sıra, ekonomik ve sosyal düzeyleri de içeren bir arka plan içine yerleştirmektedir. Eski Mezopotamya ve Mısır uygarlıklarından Yunan ve Roma dünyalarında sikkeciliğin kurulmasına, parasal sistemlerin gelişiminin ve büyümesinin izini süren yazarlar, Avrupa, İslam dünyası, Hindistan ve Çin’in Ortaçağ’daki parasal sistemlerine de göz atarak geniş bir coğrafi bakış açısı geliştirmektedir. Kitabın son kısmı ise, modern dönem başında Avrupa ve her iki Amerika’nın artan rolünü, Avrupalılarla temasın Afrika ve Okyanusya’nın yerel ödeme sistemleri üzerindeki etkilerini ve geçmiş iki yüzyılın iktisadi düşüncesinin parasal ilişkiler üzerinde giderek artan etkisini irdeleyerek, paranın küresel bir olgu halini aldığı süreçler üzerinde yoğunlaşmaktadır.
Paranın Tarihi
Paranın TarihiCatherine Eagleton · Türkiye İş Bankası Yayınları · 201315 okunma
Reklam
İtibari Para ve Konvertibilite Batı’nın para geleneğinde altın ya da gümüşten başka materyal- lerin kullanılması fikri, kendi içinde yeni bir şey değildir. M .Ö . 4. yüzyılda Yunan düşünür Platon, kendi ideal kenti için yalnızca iç ticarette yararlanmak üzere yasayla oluşturulacak bir baz metal sikke sisteminin kullanılmasını savunmuştu (Yasalar; 313). 18. yüzyıl Avrupa’sında itibari para (değeri yapıldığı materyalin değe- rinden çok güvene dayanan para) olarak baz metal sikkeler bol miktarlarda üretilmeye başlamış ve sonradan Avrupa ve Amerika’da kâğıt paranın yaygın biçimde kullanılmasıyla ikame edilmiştir.
Gerçekte, vahşilerin merakını dürtüklediği için para olarak seçilen sarı metalin değeri, açıkçası paramızın değerine ve sanayi sistemimizin istikrarına dayanak olamayacak denli belirsiz ve uygunsuz bir şeydir.
“Tuhaf Para” Avrupalı gezginler Afrika, Amerika, Asya, Avustralasya ve Pasi- fik’te sikke kullanmayan halklarla ilk karşılaşmalarında, tuzun ve metallerin yanı sıra çok çeşitli nesneleri de para olarak tanımlamış- lardır. Para diye yorumladıkları ağır taşlar, kereste parçaları, tüyler ve hatta insan kafatasları gibi beklenmedik nesnelere rastlamışlar- dır.
Afrika’da Bakır Bakır ve alaşımları olan bronz ile pirinç, “Afrika’nın kızıl altını” olarak adlandırıl- maktadır. Batı Afrika 19. yüzyıl öncesinde dünyanın en zengin altın kaynaklarından biri olmasına karşın, yerliler daha çok, süs nesnelerinde ve ödemelerde kullanmak için bakıra ve pirince itibar etmişlerdir. Afrika’nın altını, sikke yapılmak için Avrupa’ya ihraç edilirken Avrupa bakırı ve pirinci de Batı Afrika’ya akıyordu. Orta Afrika’nın bakır madenleri de önemli bir kaynaktı. 19. yüzyıldan başlayarak bakır bir ödeme aracı olarak bir çok biçimlerde kullanıldı. 288a Bakır alaşımı bilezik (manilla), Nijerya, 14. yüzyıl. Nijerya’daki arkeolojik kazı alanlarından çıkartılan manillalar, çoğunlukla büyük ve takılamayacak ölçüde alışılmadık biçimlerdeki ağır bakır alaşımlı bilezikler olup, bunların 13. yüzyılda kullanıldıkları düşünülmektedir. 15. yüzyılın ikinci yarısın- dan başlayarak Portekizli tacirler, bakır ve pirinç manillaları Benin Krallığı’ndan (günümüzdeki Nijerya) köle satın almak için kullanmışlardır
Reklam
Avrupa
Batı Afrika Devletleri Merkez Bankası’nın 5.000 franklık banknotu; 1984 yılında Batı Afrika’daki eski Fransız sömürgelerinin kullanımı için dolaşıma sokulmuştur (detay). Görseller, 14. yüzyıl Nijerya’sından pirinç bir başlık aracılığıyla hem Batı Afrika kültürünün uzun geçmişine hem de bölgenin modern balıkçılık sanayiine gönderme yapmaktadır.
Bank of West Africa’nın 1.000 Franklık banknotu; Fransız Batı Afrika’sı için üretilen sürümün numunesi, 1945 civarında basılmıştır. Paranın ön yüzünde, defne dalından taç giymiş, Fransa’yı simgeleyen Marianne, Afrikalı bir anneyle çocuğu kucaklamış olarak gösteriliyor. Yönetimi altındaki insanların tasviriyle, Fransız devletinin uyruklarının “ebeveynvari” koruyucusu biçimindeki alegorik imgeleri birleştiren bu para, Fransız sömürgeleri açısından tipik bir örnektir.
Afrika’da Modem Para Aşağı Sahra Afrika’sında Avrupai tarzda sikkelerin vc kâğıt paranın ortaya çıkması 18. yüzyılın sonunda gerçekleşmiştir, ancak ayırt edilebilir biçimde Afrika’ya özgü hale gelmesi, 19. yüzyılın sonlarında Avrupa egemenliğinin sağlamlaştırılması sırasındadır. Sömürge döneminin sikke ve bonolarındaki görseller Avrupai etkileri yansıtmaktadır, ancak Afrika devletleri bağımsızlıklarını elde ettikten sonra Avrupai para biçimlerini sürdürmüşler, fakat tasarım seçiminde kendi kimliklerini ortaya koymuşlardır. Bağımsız Etiyopya Krallığfnda Avrupai tarzda paranın piyasaya sürülmesi beraberin- de bir Afrika ulusal kimliği yaratma arzusunu da getirmişti. Yeni parasal sistemler, kul- lanıcılarına tüm ekonomik vc sosyal gereksinimlerini gidermekte hizmet edemediğin- den pek çok bağlamda “paranın” yerel biçimleri de kullanılmaya devam etmiştir.
Habeşistan'da hiç sikke basılmıyor, ama özellikle Venedik altınları, İm- paratorluk ya da Avusturya dolarları gibi diğer ülkelerin paraları burada dolaşımda... Büyük ödemeler genellikle, ağırlıkları Wakea ya da Habeşis- tan onsu ile belirlenmiş altın ingotlarla yapılıyor; küçük ödemelerde ise 80 tanesi bir VVakea altın yerine geçen, madenlerden çıkartılan tuz tuğlaları kullanılıyor.
Reklam
18. yüzyılın başında Etiyopya’yı ziyaret eden İngiliz tüccar Alexander Ham il ton da burada tuz kullanıldığına tanık olmuştu: “Etiyopya’nın mevcut ufak parası, bizim taş ocaklarından çıkarttı- ğımız taşlar gibi dağlardan kazılan tuz...” Yüzyılın sonundan baş- layarak Avrupalı tacirler, Etiyopya Krallığı’nda da kullanımda olan modern Eritre’deki Kızıldeniz limanlarında kullanılmak üzere gümüş dolarlar ve altın diikalar getirdiler ve bunların bir kısmı iç kesimlere de ulaşarak tuzun yanı sıra dolaşıma girdi.
Tuz ve Sikke Kültürü Avrupalı gezginler sikke kullanmayan halklarla karşılaştıkların- da, oralardan Avrupa’ya sikke muadili olarak kullanıldığını düşün- dükleri çeşitli nesneler getirdiler. Bunlar arasında en yaygın olanı tuzdu. Etiyopya’ya (Habeşistan) kralın elçisi sıfatıyla gönderilen ve 1520’den 1526’ya dek bu görevi sürdüren ilk Portekizli gezginler- den, misyoner Francis Alvarez, günlüğünde tuzun ödemelerde kul­lanıldığı yerel uygulamayı anlatmaktadır:
Azat edilen köleler için kurulmuş Batı Afrika yerleşim yerinde kullanılmak üzere, İngiliz Sierra Leone Kumpanyası’nca 179'1’de çıkartılan gümüş dolar. Basım başarılı olamamış ve 1805 itibariyle dolaşımdan geri çekilmiştir. Bu, 1794’teki ilk ABD gümüş dolarından bile önce basılan, “dolar” ismini taşıyan ilk sikkeydi. ABD sikkesi gibi, bu da her yerde hazır ve nazır olan tspanyol “sekizliğinin” bir ikamesi olmayı hedeflemişti. Sierra Leone doları, Afrika değer birimi cinsinden 10 macuta’ya denkti.
gümüştü. 1540’larda tam da Joachimsthal ve Schwaz’ın rezervle- ri azalırken, önce M eksika’da ve ardından, hepsinden daha büyük bir rezerv olan Bolivya’daki Gümüş Dağı Potosi’de gümüş yatakları bulundu: soyluluk armasındaki sloganda ileri sürüldüğü gibi, “Zengin Potosi, dünyanın hâzinesi, Dağların Kralı ve kralla- rın imrendiği.” 1 6 0 0 ’ler itibariyle dağlardaki bu maden kasabası 1 5 0 .0 0 0 ’i aşkın bir nüfusa ulaşmıştı bile.
Buna aynı dönemde, Orta ve Güney Amerika uygarlıklarının hâzinelerinin yağmalanıp 16. yüz- yıl başı İspanya’sının altın sikkeciliğine kaynak sağlamak üzere ülkeye gönderilmesiyle Amerika ganimetlerinin ilk meyveleri de eklenmiştir
112 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.