Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Elfriede Jelinek Yorumları ve İncelemeleri
Elfriede Jelinek yorumları ve incelemelerini, Elfriede Jelinek kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Elfriede Jelinek puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Dünyada ve ülkemizde olaylı ve bir zamanlar yasaklı kitabı “Piyanist” ile bilinen, 2004 yılı Nobel Edebiyat Ödülünün sahibi Avusturyalı yazar Elfriede Jelinek’in istisnasız en uzun ve en zor romanı: “Hırs” Feminist duruşunu eserlerinde her seferinde gösteren Jelinek komünist duruşu ve Avusturya Komünist Partisi üyeliğinden dolayı da Nobel
Şuana kadar okuduğum kitaplar arasında en etkilendiğim kitap oldu diyebilirim. Gerek yazım dili gerekse de konusu itibarıyla tüylerim diken diken oldu.
2004 yılında Nobel Edebiyat Ödülü alan bu yazarın kitabını merakla okudum. O dönemde yazdığı konu dolayısıyla çok tepki çekse de bana göre inanılmaz bir yazım dili var. Kitaba ilk başladığımda bu yazım diline alışmam biraz zor oldu. Yazar, kitap boyunca büyük harf kullanmamış. Sanki tiksinir gibi, cümleleri ezer gibi, yazdığından iğrenir gibi bir şeylerin farkına varmamızı istemiş. Küçümsediği, iğrendiği kelimeleri ise tamamen büyük harfle yazmış. Aslında yazar bize bir çok şey anlatmış, anlayana.
Kitabı okurken çok zorlandım. Sürekli ara vermem gerekti. Bazı şeyleri sindiremedim, bazı gerçeklerin yüzüme bu kadar dobra ve kolay söylenmesine dayanamadım ve aslında bu kadar haklı olmasına çok kızdım.
Paule ve Brigitte karakterlerin uzun ama çok basit hayatlarıyla yazar bize toplumdaki kadının yerini ( Aslında hiç olmayan yerini) anlatmış.
Bence herkesin okuması gereken fakat herkesin sevemeyeceği bir kitap. İnanılmaz başarılıydı.
Mümkün olduğu kadar geniş yelpazede kitap okumayı severim. Çünkü okumadan zevklerimize ve ilgi alanlarımıza hangisinin uyduğunu nasıl bilebiliriz ki?
Kitabı elime alınca farklı bir anlatımın içinde buldum kendimi. Biraz düşününce acaba dedim yazar farkındalık oluşturmak için mi böyle yazdı? Ya da konuşma çizgisinin olmaması bir nevi tükenmişliği mi gösteriyor?
Böylece yazarı merak edip biraz araştırdım. 2004 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü alan feminist bir yazar. Aynı zamanda oyun yazarı da. Kitabın filmi de mevcut. Yazarı araştırırken ilginç bir bilgiye de denk geldim. Kalabalık korkusu nedeniyle Nobel Edebiyat Ödülü’nü almaya bizzat gidememiş.
Kitaba gelecek olursak; ilk sayfalarda konuyu tam anlamıyla çözemedim arkadaşlar. Tuhaf bir anlatımın içine sürüklendim. Sonra tane tane okuyarak ve okuduğum sayfalara geri dònerek az da olsa konuyu kavrayabildim. Fakat anlatım karmaşası baştan sona devam etti. Pes ettim ve öylesine okudum. Dümdüz. Piyanist Erika'nın sadomazoşist dürtüleri sayesinde öğrencisine yaşattıklarını anladım fakat cümle içinde geçen bazı durumlar karmaşık geldi bana. Yoruldum. Çok yoruldum. Yani ne diyebilirim ki. Biraz tuhaf bir kitaptı. Bitince de "Bu kitabı niye aldım ki? diye sordum kendime. Sanırım kitabın bir zamanlar yasaklı olması beni cezbetti.
Merhaba dostlar,
Çok sert bir dille yazılmış eleştirel, feminist bir roman. 70ĺi yılların Avusturya'sında, köylerde ve şehirlerdeki kadınların, erkeklerin, annelerin, babaların, çocukların hayatı, hayata bakışını anlatmış yazar.
Eleştirilerinde, gözlemlerinde haklı tabii fakat bu kadar açık, sert bir dille yazılmış kitap azdır sanırım. Tarzı itibariyle okuyanı duygulandırıp biraz sarsmak için değil âdeta tır çarpmışa çevirmek için yazılmış ve amacına kesinlikşe ulaşıyor.
Türkiye’de 2002 yılında yasaklanmış bir kitap #piyanist Bu başlıkla giriş yaptım ki yasak şeyler daha çok cezbeder bizi. Avusturya’nın da aykırı ve tartışmalı yazarı #elfridejelinek
30lu yaşlarının sonlarında bir piyano öğretmeni olan Erika annesiyle birlikte yaşar. Annenin bütün dünyası kızıdır. Bağımlı bir anne-kız ilişkisi. Hastalıklı bir sevgi ya da nefret ilişkisi. Baskıcı, otoriter, sert, şiddetli ve itici bir anne. Öyle ki aynı yatakta uyurlar. Kendine zarar verdikçe yaşadığını hisseden, acıyı zevke dönüştüren bir kız. Kızını hayattan tamamen soyutlamış, hayatın tüm güzelliklerini karartmış bir anne. Hayattaki başarısını piyano öğrenmekle ve öğretmekle sınırlı tutan bir anne. Gün gelir o otoriteyi bir erkeğe kaptırır. Erika öğrencisinin kendisine olan ilgisini farkedince bastırılmış cinselliğinin mazoşist fantezilerini onun üzerinde açığa çıkarır. Psikolojik yönü oldukça fazla.
#asikkadinlar kitabıyla kıyaslarsam, aynı sertlik aynı rahatsız edicilik, aynı nefret, aynı çarpıcılık. Üslup aynı fakat daha yoğun bir anlatım.
Ayrıca Erika karakteri yazardan da izler taşıyor gibi. Hayatı hakkında biraz okuma yapınca karakterle benzer çözümlemeler çıkabilir. Son olarak beni çarpsın, silkeleneyim bir daha çarpsın romanı isterseniz #piyanist tir o.
Avusturya dan yükselen aykırı ses Elfriede Jelinek, sert tepkilerle karşılaşan, tartışmalara yol açan, sansasyon yaratan, bazı eleştirmen ve okurlar tarafından kışkırtıcı, vahşi, müstehcen, saldırgan hatta kaba bulunan romanlarıyla tanınıyormuş. Gerçekler her zaman can acıtır. Ben yazarı fobisi dikkatimi çektiği için aldım. Kalabalık korkusu ve sosyal fobisi nedeniyle Nobel ödülünü bile almaya gidememiş. Törende video mesajı yayınlanmış.
Romanda Brigitte şehirde Paula köyde yaşayan iki kadın olarak karşımıza çıkıyor. Köyde ve şehirde sosyalleşmeyi, çalışma hayatını, evlilik kurumunu, ekonomik açıdan etkileri gözlemlerken kadınların kurdukları hayale adım adım yaklaşmalarını da izleriz.
Jelinek romanda anlatılan yerlerin sosyokültürel ve sosyoekonomik yapısına hakim olduğu için (çünkü orada büyümüştür. Fabrikalarda ve ormanda çalışanları gözlemlemiş ve yakından tanıma fırsatı bulmuş) romanın katı gerçekçiliği aşırı tepki almış. Kitabın ismine aldanmayın kitap bir aşk romanı değil. Vurgulanmak istenenler dışında hiç büyük harf yok. Tıpkı fabrikadaki üretim bandı gibi tıkır tıkır işleyen tekrar cümleleri köylü yada fabrika işçisinin tekrardan ibaret hayatını vurguluyor. Bu kitaptan öğrendiğim iki kelime oksimoron ve totoloji. Oksimoron; mantıken yan yana gelemeyecek iki kelimeyi veya olguyu yan yana getiriyor. Misal, ölümüne mutlu. sessizliğin sesi Totoloji; sözün gereksiz yere ek bir bilgi vermeden tekrar kullanımı. Misal, İnsanî insanlar. Sizlerde örnekle çoğaltabilirsiniz. Yazarın ortası yok ya çok seveceksiniz ya hiç sevmeyeceksiniz. Ben mi ? Sevdim