Çayı şekerli içtiğim yıllarda şekersiz içenlere sinir olur, "Bu neyin artistliği?" derdim, çünkü şekersiz içenlerde, böyle, küçük dağları ben yarattım, olmazı oldurdum, gezegeni patlamaktan kurtardım, gibi bir hava olduğunu düşünürdüm..Şekersiz tarafa geçince aynı hava bana da geldi ve gerçekten çok havalı bir olaydı bu..Düşünün ki bir kafedesiniz,garson çayları getiriyor, siz herkesin duyacağı bir sesle "Kaşığı alın" diyorsunuz, "şeker kullanmıyorum.." bu hareketten sonra sizden hesap almasalar yeridir; çünkü siz imkansızı başarmış, şekeri bırakmışsınız..
.
.
.Diğer kitapları gibi yine oldukça samimi bir dille yazılmış bir çırpıda okunan keyifli ve sizi yormayan bir kitap.. Özellikle okuyamama sendromunuz varsa hele birebir..Elinize aldığınız gibi bitiriverirsiniz.. Seviyorum böyle bir nefeslik kitapları
