2008 Nobel Edebiyat Ödülü’ne layık görülen Le Clézio'nun kusursuz üslubu ve şiirsel diliyle yazılan bu roman, insanların kaderi, cesaretleri ve umutlarıyla büyülüyor.
Hayatlarını tarihin akışı belirlediği biri Yahudi, öbürü Filistinli iki kızın hikâyesi. Kitap, İkinci Dünya Savaşı sırasında Nice yakınlarında İtalyan yönetimindeki Saint-Martin - Vésubie köyünde Yahudi Esther’in yaşamıyla başlıyor. Nazi’lerden kaçarken babası hayatını yitiriyor ancak onun resmî bir ömür boyu kızına eşlik ediyor. Tek hayal ettiği bir ağaç gibi herhangi bir yerde kök salmak, yollarda olmamak, kalabilmek. Yaşadıkları, ilerleyen yıllarda da ömrü boyunca süren bir kimlik arayışı içinde olmasına sebep oluyor.
İki genç kızın yolu sadece kısaca kesişir, ancak acı çeken ve yıkımın olmadığı bir yaşam umudu ile kardeş olarak kalırlar.
Beş bölümün üçüncü bölümünde bakış açısı değişiyor ve Filistinli Nejma'nın kaderini okuyoruz. Le Clézio, Nur Şams kampında tam bir cehennemi tasvir ediyor. Her gece ölen ve sabah dağın eteğine gömülen çocukları, kampın bir ucundan diğer ucuna yankılanan kadın çığlıkları ve onları duymamak için kulaklarını tıkayıp oradan uzaklaşmak zorunda kalanları...
Nejma bölümü romanın edebi doruk noktasıdır.
Her iki genç kızın psikolojisini iliklerinize kadar hisseceksiniz. Özellikle son üç bölümü yoğun duygular içerisinde okudum
“Göçmen Yıldız" parçalanmış umutların, kısa mutluluk anların, ırk, dil, din ayırt etmeden insanlık dersi veren bir başyapıt.
Le Clézio‘nun kalemini aşırı sevdim, bu okuduğum son kitabı olmayacak
Bu eseri mutlaka okuyun.
