“Birbirimizi çok az tanıyoruz. Derilerimiz kalındır, ellerimizi birbirimize uzatırız, ama nafile bir çabadır bu, yalnızca birbirimizin kaba derisine sürtünürüz, çok yalnızız biz.”
“Gayet aklı başında görünüyor, insanlarla konuşuyordu; herşeyi ötekilerin yaptığı gibi yapıyordu, ama içinde iğrenç bir boşluk vardı, artık hiçbir kaygı duymuyordu, hiçbir arzu; varoluşu zorunlu bir yüktü ona. Öylesine yaşayıp gitti.”