Türk halk kozmogonisi insanın yaratılışında da Azrail 'e özel bir rol yüklemiştir. Üç baş melek Cebrail, Mikail ve İsrafil insan vücudunu yoğurmak için çamur getirmek üzere Tanrı tarafından arka arkaya dünyaya gönderilir ancak, toprağın ağlamasından üzüntü duydukları için eli boş dönerler. Toprak günahlarından dolayı korkunç cezalara çarptırılacağı için insanlığın geleceğine üzülür. Son gönderilen Azrail, diğerleri gibi yapmayıp çamuru alarak geri döner. Bu acımasızlığı ona "Can Alıcı " görevinin verilmesini sağlar.
Bir yabancı yerleşmek istediği ülkenin sahiplerinden "bir öküz derisi ile ölçülecek kadarcık yer" ister; öküzün derisinden çok ince bir sırım çıkarıp onunla istediği toprak parçasını çevreleyince bir kale kuracak kadar geniş yeri elde etmiş olur. Fenikelilerin Kartaca'ya, Hasan Sabbâh'ın Alamût'a, Fatih'in İstanbul boğazı kıyısına, Rusyalı Yermak'ın güney Sibirya'da yurt tutmuş Türk boylarının topraklarına yerleşmelerini, ayrı ayrı efsaneler aynı "hile" ile açıklamışlardır.
Yat, baş ucunda bul; kalk, ayak ucunda bul!
(Yani; her istediğini kolayca elde etmeni dilerim Tanrıdan.)
Bayrağın dikili, esvabın kesili kalsın!
(Düğün hazırlıkları yaparken ölesin, anlamında; düğün göreneklerine anıştırma.)