Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Ahmet Cemal
Ahmet Cemal Yorumları ve İncelemeleri
Ahmet Cemal yorumları ve incelemelerini, Ahmet Cemal kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Ahmet Cemal puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanın tükenişi, kendisi bunun bilincine varsa da, varmasa da, artık güvence altına alınabilecek bir şeyin kalmamasıyla kendini belli eder. #ahmetcemal #insanadönmek
Genellikle çevirileriyle tanışmış olduğum bir kalem Ahmet CemalYine hayran kaldım her satırına
Konumuz "İNSAN"
Ben bu kitabı bitirdim bitirmesine de, nasıl bir boyuta
Kitabın ilk bölümlerindeki akıcı ve içine çekici anlatımı sonraki bölümlerde neden yeknesaklığa doğru geçiş yaptırdığını anlayamadım, sanki iki farklı iki yüz, iki farklı ruh halinin yansıması gibi. Bir yanı olabildiğince iyi, içten duygularla örülü tarafıyla bezenmiş; bir yanıysa donuk, samimi olmayan bir dil ve anlatımla karşı karşıya bırakmış bizi. Nedenine anlam veremedim buna niye yeltenmiş ya da mürekkebi bu kadarına mı yetmiş diye düşündüm.
Neyse sonuç olarak ortalama bir kitap oldu benim için. Bir daha okur muyum denirse hayır olur cevabım. 10/6.
124 syf.
6/10 puan verdi
İki ay evvel kaybettiğimiz bir değermiş Ahmet Cemal. Değermiş diyorum çünkü kendisini yitirince farkına varmak gibi, milletimize has bir yanlışa düştüm. Almanca çeviri denince aklıma ilk önce Kamuran Şipal gelir. Lakin Ahmet Cemal'in de birçok ünlü yazarın eserlerini çevirdiğini (Kafka, Zweig, Bachmann, Rilke ve daha fazlası), kitabın önsözünü okurken öğrenmiş oldum. Deneme ve şiir türünde de eserler veren yazar, bu kitapta on öyküyle bizi buluşturuyor.
Öncelikle şundan bahsetmeliyim ki, yazarın dile hakimiyeti çok iyi, anlatımı kuvvetli. Benzetmeleri de gayet güzel. Lakin bazı hikayeler havada kalıyor sanki. Durum olarak anlatım güzel, yalnız bir akış yok yani bir yere varmıyor. Şöyle ifade edecek olursam, günlük hayatınızda başınızdan geçebilecek ve belki hiç de üzerinde durmayacağınız olayları, etkileyici bir dille anlatıyor ve ilgi çekici hale getiriyor yazar. Yalnız ilgi çekicilik anlatımla sınırlı kalıp konuda bir ilgi çekicilik bulunamayabiliyor. Mesela kitaba da adını veren "Dokunmak" adlı öyküde, alelade bir eylemin, insanın hayal gücünde nasıl bir kıvılcım çakabileceğini beğenerek okuyoruz. Ama anlatılan, sadece bir an. Diğer bir öyküde sadece bir bakış (Dört İncil)... Eğer konu ve akıcılık yönüyle öne çıkan hikayeler okumayı seviyorsanız kitap pek de size göre olmayabilir bu nedenle. "Dosyası Çabuk Kapatılan Bir Ölüm Olayı" ve "Yazılamayan Bir Öykünün Serüveni" öykülerini beğendim. Konu olarak da diğerlerine göre daha farklı geldi bana çünkü. Sanırım her ne kadar yazarın anlatımını beğensem de, ben de hikayede hareketlilik bekleyenlerdenim.
149 syf.
·
Puan vermedi
Ahmet Cemal'i Vergilius'un Ölümü adlı kitabın ön sözünde tanımış, kitabı çevirme çabasından acayip etkilenmiştim.Yanlış hatırlamıyorsam kırk yıl sürmüş çevirmesi.
Bu kitap da okuduğum ilk kitabı yazarın..Genel olarak beğendim. Ama Vergilius'un Ölümü'ndeki o çevirmenin notunu hiç unutmayacağım. Okumak isteyene tavsiye olsun. Keyifli okumalar olsun.
168 syf.
9/10 puan verdi
Otobiyografi yazmak her zaman riskli ve zor bir iş. Yazarın bu kitabı bir otobiyografik roman, değil elbette, ama o kadar çok kendisine ait izleri korkmadan çekinmeden sunmuşki okura, inanamıyorsunuz. Roman çok lirik bir eser, o kadar naif dokunuşları var ki hayata, sanata, ikili ilişkilere...
Sonuna kadar hiçbir zaman bir bütün oluşturmamış, hep paramparça akmış bir hayatın betimlenmesinden bütünlük beklemek. Gerçeklik diye adlandırdıkları bu mu? Yani örneğin bir parçalanmışlığı bir bütün oluşturan bir tasvirin yapaylığında bütünleştirmek mi? Peki ama, gerçeği gerçek kılan şey, onun hiçbir yanına benzememesi değil midir?
Kitap için kafam allak bullak... Bir şey söylesem sanki haksızlık edecekmişim ya da çok fazla göklere çıkaracakmışım gibi hissediyorum... Roman olarak geçse de açıkcası daha çok deneme, otobiyografi ve günlük arasında gidip gelen, sınırları ve içeriği çok da net olmayan bir kitaptı. Bu yüzden beni bir miktar yordu. Aynı zamanda bol alıntılıydı da. Kötü müydü? Değildi de sanki ama Ahmet Cemal'in çevirilerini daha çok sevdiğimi söyleyebilirim. Yine de bir şans verilebilir...
Muazzam bir kitap. Ne okuyacağım, ne okumalıyım diye düşünenler için harika bir kaynak. Yazarın fikirleri, düşünceleri, tavsiyeleri harikulade. Okuma alışkanlığı edinmek için de okunabilir. Genelde batı edebiyatı okuyan biri olarak kendi edebiyatımızın, tarihimizin önceliğini, önemini bir kez daha fark ettiren bir eser oldu. Herkese tavsiye ediyorum. Bir çırpıda okursunuz, okuduktan sonra da iyi ki okumuşum dersiniz.
Tiyatro ekseninde yazılar fazla ilgimi çekmedi. Tiyatro kültürü eksikligimden dolayı kimi deneme yazılarını zorlukla okudum. Bu okuduğum 4.kitabıydı yazarın. Diğer 3 kitabın epey gölgesinde kaldı.
Önce Şairleri Yaktılar kitabındaki denemelerin çok büyük bölümü Gezi Direnişi sonrası yazılmış.Dolayısıyla Ahmet Cemal'in çoğu denemesinde umut dolu olduğumuz, bir şeylerin değişeceğine inandığımız o muhteşem günleri tekrar yaşadım.️
Bu arada Ahmet Cemal'in 40 yıllık emek sonucu çevirdiği Herman Broch'un Vergilius'un Ölümü kitabının hâlen kitaplıkta okunma sırasını beklemesinden dolayı utanç duydum."Kırk yıllık emek ve sen bekletiyorsun, olmaz olmaz, "dedim.
Böyle diyorum ama bekletmemin nedeni önce Vergilius'un Aeneis Destanı'nı okuma isteğiydi.Alınacak bir kitap daha işte!
Ahmet Cemal'in Tomris Uyar'la ilgili yazısını okurken, Gündökümü başlığıyla kaleme aldığı notlarını da öne çekmem gerek diye düşündüm.Ay bitmeden onu da sıkıştırmalı.️
Çok büyük bir zevkle okudum bu aydınlık insanın denemelerini, "yetmez ama evetçiler" ile ilgili bölümler de ilgi çekiciydi.
KIYIDA YAŞAMAK-AHMET CEMAL,149 sayfa,
Rastladın mı hiç bendeki sen’e,ya da onu gördüğünü sandığın oldum mu?
Karanlığında bana da yer ayırdın mı gittikten sonra?
Soluk sabahlarda kafanı yabancı camlara dayayıp beni hiç hatırladın mı?
İçindeki sen’e giderken,ben’de mola verdiğin oldu mu?
Yoksa hep bir yerlere mi takılıp kaldın?
Ve o seni son gördüğümde,ikimiz de ağlıyorduk.
Nedense seni hep ağlarken hatırlıyorum.
Ne zamandır hep sensizliğe yol alan kendimi de.
Bazen yıllarca yaşananlardan bile bir öykü çıkmaz,Oysa bizim, iki gecelik bir sonsuzluk kadar sürmüş bir öykümüz olacak.
Uzun bir yolun sonunda,kıyıya varmayı başarmıştık.Sen, o günlerde kıyıda yaşayanlardan olmayı göze alamadın.Seni engellemeye kalkmamıştım.Çünkü biliyordum.
Bir gün,bana döneceğini biliyordum.
Her aşk bir fırtınadır ve hiç bir fırtına sürekli değildir.Ömür boyu sürecek dostluklar ise çok daha fazla özen ister.
Dostluğun ahlakı,bir noktada aşkın ahlakından çok daha çetin cevizdir.Çünkü aşkta,aslında hayallerinde yarattığın insanı severken,dostuna sırf o nasılsa öyle olduğu için bağlanırsın.
Kıyıda yaşamak,sevgilere ihanetlerin ödüllendirildiği bir ortamda,yaşadığı kentte sevdikleri tarafından öldürülen birinin hikayesi.Öldürülüşünü izlemektedir kıyıdan.Her şeyi görür.Büyük kentlerin kül rengi yalnızlığı içinde,başını kül rengi bir ölüm için kaldırdığında yanında kimsenin olmayacağını bilmektedir.Yine de,yaklaşan gölgelerden korkmaz;artık görünmez adamdır çünkü.Yersiz yurtsuz bir gece uçucusudur.
(Kitabın arka kapağından )
126 syf.
·
Puan vermedi
Ahmet Cemal'i ilk olarak çevirmen sıfatıyla duymuş olabilirsiniz. Daha çok bu yönüyle bilinse de kendisi öykü, deneme gibi farklı türlerde de edebiyat camiasında adından söz ettirmiştir.
Dokunmak, yazardan okuduğum ilk kitap. Öykü türünde yazılmış olan bu kitapta 10 tane öykü var. Öykülerin genelinde bireysellik, içe dönüklük, sorgulama yoğunlukta. Cümleler yerli yerinde, betimlemeler oldukça açık. Dili birçok sözcükle harmanlayarak akıcı bir hale getirmiş. Öykülerin arasında en çok Dosyası Çabuk Kapatılan Bir Ölüm Olayı, Dört İncil ve kitaba adını veren Dokunmak'ı sevdim.
Çevirileriyle edebiyatımıza birçok eser kazandırmış bir isim olarak Ahmet Cemal'in kendi dilinden, kendi eserini okumak benim için çok keyifliydi. Diğer eserlerini de okumak istiyorum.
280 syf.
10/10 puan verdi
Ahmet Cemal ile lise yıllarımda ‘Önce Şairleri Yaktılar’ isimli kitabıyla tanışmıştım ve o kitabın ardından gerçekten fikirlerine ve tespitlerine hayran kalmıştım. Yıllar sonra kitapçıda tekrar aynı isimle karşılaşınca yeni bir kitabını daha okumak istediğimi farkettim. İlk baskısı on sekiz yıl önce çıkmış olan bu kitap yıllar içinde sadece üç baskı yapmış. Bu kadar değerli denemelerin böyle az okunması, kitapta Ahmet Cemal’in bahsettiği okumaya dair sorunların hala güncelliğini koruduğunu gösteriyor. Gerçek bir aydının kaleminden ülkesine dair, yılların yaşanmışlığıyla yazılan bu denemeler ülkemizde yaşayan herkesin okuyup anlaması gereken nitelikte bence. Çok isterdim kendisiyle tanışmayı ama üç yıl önce aramızdan ayrıldı, geride büyük bir düşünce mirası bırakarak, bize de bu mirasa sahip çıkmak düşüyor. Kendisi bir aydının halka inmek gibi bir algısının olmaması gerektiğini sadece yazmakla kalmıyor, gerçekten bu halkın içinden bir aydın olduğunu her denemesi ile kanıtlıyor. Kitapta savunulan her düşüncenin son derece sade bir üslupla anlatılması da insanı yormuyor fakat anlatılanlar elbet fazlasıyla düşündürüyor. Sürekli cümlelerin altını çizmek istediğim, yazılanlar dışında da pek çok konuda fikrini merak ettiğim bu değerli yazar ile bir başka kitabında buluşmak üzere...
Ahmet Cemal iyi bir çevirmen, büyük yazarların önemli kitaplarını Türk okuyucuya kazandıran insan, benimde kitap sonlarına yazdığı incelemeler nedeni ile ara sıra eleştirdiğim.
Kitap 10 öyküden oluşuyor, her biri birbirinden farklı ve ilginç ancak ben beğenmedim.
Aşık olun, emek verin...
İyi okumalar dilerim
174 syf.
10/10 puan verdi
Tamamiyle 'içten' bir kitap, sanki yazarı tanıyormuş tadı alınıyor. Ahmet Cemal, samimiyetiyle okuyucuya geçen yine samimi bir üsluba sahip. Denemelerinin özünde insan var, insanın bakış açısı çerçevesinde birçok konu ele alınmış ve okunduktan sonra başta sahip olunan bakış açılarının da öyle kalacağını sanmıyorum. Biçemsel olarak bakıldığında okuyucuyu sıkan birçok alıntıya yer vermemiş, alıntılarını adeta nokta atışı olarak adlandırabilirim.
Yazarı, düşünceleri itibariyle de kendime yakın hissettiğimden kitabını da oldukça sevdim
Kitap Ahmet Cemal’den okuduğum ikinci kitap. Üstadın deneme ve köşe yazılarından oluşuyor. 2000’li yılların başlarında yazılan yazılar olsa da bir çoğu günümüzde de geçerliğini koruyan yazılar. O sebeple oldukça ufuk açıcı bulduğumu ve eleştiri nasıl yapılır, nasıl duyarlı olunur, hayat nasıl yaşanmalıdır, fikirler nasıl savunulmalıdır gibi birçok konuda bilgilendiğimi, bu güzel ama kısacık eserin bana bazı gerçekleri basıldıkları sayfalar imkan verdiği ölçüde gösterdiğini söyleyebilirim. Bu dolu dolu yazarla hala hayattayken tanışabilmeyi ve kitaplarında bahsettiklerini kendisinden çok daha derinlemesine dinleyip kendisiyle sohbetler etmeyi dilerdim. Bu yazık ki mümkün olmasa da kendisi en azından yazıları aracılığıyla okurlarına seslenmeye devam ediyor ve ‘verdiği sevgiyi almamız’ için sabırla bekliyor. Bu kitabın da beğenimi kazandığını ve tavsiye listeme eklendiğini bahsettiklerimden yola çıkarak anladınız diye düşünüyorum. Okuduklarımızı yaşamımıza geçirip özümseyebilmemiz dileğiyle keyifli okumalar dilerim.