Hakkında
Alaattin Bilgi 1 Temmuz 1925 tarihinde Ankara’da doğdu. Bir “Angaralı” olarak Keçiören, Cebeci, Ulus civarında büyüdü. Bir bacağını geçirdiği rahatsızlık sonucu kaybettiği lise hayatını, üniversite ve çalışma hayatı takip etti. 1963 yılında Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Felsefe bölümünden mezun oldu. Devlet dairelerinde çalıştı, yabancı dilini geliştirdi. Meteoroloji Genel Müdürlüğü’nde geçirdiği çevirmenlik yıllarından sonra emekliye ayrıldı. 1959 yılında başladığı çevirmenlik hayatını kimi takma isimle çevirdiği eserlerle sürdürdü. Marx’ın Kapital’ini 70lerin başlarında çevirmeye başlayan Bilgi’nin, üç cildin tamamını çevirmeyi tamamlaması yaklaşık on yıl sürdü. Marksist klasikleri Türkçeye çevirmedeki inatçı ve programlı çabası uzun yıllar devam etti. Yeditepe, Seçilmiş Hikayeler, Dost, Yarın, Bilim ve Sanat, Evrensel Kültür dergilerinde yazıları yayınlandı. Kapital’i Okuma Kılavuzu hazırlayan ve bir özetini 1990ların başında tamamlayan Bilgi’nin izlenimlerini kaleme aldığı “Yine de Aydınlık” kitabı 2007’de Evrensel Basım Yayın tarafından basıldı. Evli ve iki çocuk, iki torun sahibi olan ve bir süredir çeşitli rahatsızlıkları nedeniyle Gemlik Devlet Hastanesinde bulunan Alaattin Bilgi, 2 Ağustos 2015 tarihinde Umurbey’de hayatını kaybetti.
Unvan:
Yazar ve çevirmen
Doğum:
Ankara, 1 Temmuz 1925
Ölüm:
Gemlik, Bursa, 2 Ağustos 2016
Okurlar
5 okur beğendi.
8 okur okudu.
1 okur okuyor.
10 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Çevirdiği Kitaplar
Kapital 2. Cilt
9.3/10
Kapital 3. Cilt
9.1/10
Ücret Fiyat ve Kar
8.6/10
Yabancılaşma
9.2/10
Kurtlar Arasında Çıplak
8.5/10
Sorgu
8.6/10
Atom Bombası Çocukları
9.3/10
Marx - Engels Anıları
9.5/10
Stalin Dönemi
9.2/10
Seçme Mektuplar
10/10
Ekonomi Politik Sözlüğü
8/10
Dünya Halk ve Demokrasi Şiirle...
7/10
Mektuplar
10/10
Ateşi Geleceğe Taşıyanlar
9/10
1917 Sovyet Devrimi - 1
0/10
Friedrich Engels
10/10
Görünmeyen Hükümet CIA
0/10
Sosyalizmin Yeni Meseleleri
0/10
Sözler ve Alıntılar
Ütopik Sosyalizm
19. yüzyıl ütopik sosyalizmi Marksizmin üçüncü teorik kaynağıydı. Ütopya sözcüğü, büyük İngiliz düşünürü ve devlet adamı Thomas More’un (1478-1535) 16. yüzyılın başında yayımlanan kitabının başlığıydı ve “var olmayan bir yer” anlamına geliyordu. Thomas More büyük toprak sahibi İngiliz aristokrasisinin keyfi ve zalimce hareketlerine cesaretle saldırabilen büyük bir insandı. Bunlar, köylüleri ekip biçtikleri topraklardan sürüp çıkarmışlar ve hızla gelişen yünlü sanayisine hammadde sağlayabilmek için köylülerden “temizlenen” topraklar üzerinde koyun yetiştiren büyük çiftlikler kurmuşlardı. İşlenen topraklar şimdi, otlak haline gelmişti. Bu ve benzeri acımasız gerçeklerin karşısında More kitabında, özel mülkiyetin bulunmadığı, zenginliğin ve fakirliğin ortadan kalktığı, bir yanda yan gelip yatanlarla öte yanda bir lokma ekmek için bütün gün ter dökenlerin olmadığı ideal bir toplumsal sistemi anlatıyordu.
Altın
Altın; sarı, göz kamaştırıcı, değerli altın!
Bunun şu kadarı, karayı ak, çirkini güzel,
Eğriyi doğru, adiyi soylu, yaşlıyı genç, korkağı yiğit yapar.
... Ah tanrılar nedir bu? Niçin bu
Rahiplerinizi, uşaklarınızı yanınızdan kaçırır;
Çeker güçlü insanların yastıklarını başlarının altından;
Bu sarı köle
Din de kurar, din de bozar, kutsar lanetliyi;
Hayran eder herkesi kocamış cüzamlıya;
Hırsızlara yer, senatörlere kürsüde
Ün, şan, saygınlık kazandırır;
Odur geçkin dullara yeniden koca bulan;
... Gel lanetli maden.
Orta malı orospusu insanlığın.”
(Shakespeare, Atinalı Timon)
METANIN İKİ ÖGESİ: KULLANIM-DEĞERİ VE DEĞER
Meta nedir?
Öyleyse, aslında meta neydi? Meta önce, insanın belli bir gereksinimini karşılayan, sonra da bir başka şeyle değişilebilen bir nesneydi. Meta olabilmesi için emek ürününün her şeyden önce insanın herhangi bir gereksinmesini (buğday, masa, nal, tablo gibi) karşılaması, ikinci olarak da, başka şeylerle değişilmeye elverişli olması gerekiyordu. Köylünün, kendi doğrudan tüketimi için yetiştirdiği buğday onun beslenme gereksinmesini karşılıyordu, ama bunu atının nalıyla değiştirdiği anda meta niteliğini kazanıyor ve böylece buğday ile nal, bir yandan köylünün, öte yandan nalcının gereksinmelerini karşılayan, değişime konu olabilen nesneler, metalar halini alıyorlardı. Demek ki, doğrudan tüketim için değil, ama değişim için, satış için üretilmiş ürüne, ekonomi-politikte meta adı veriliyordu.
Kapital, kapitalizmin ekonomik sistemi içerisinde, çıplak gözle görülebilen ve görülemeyen görüngüleri doğru olarak yansıtan bilimsel kategorilerin gelişmiş ve tutarlı bir sistemidir. Aynı zamanda, Kapital’in mantığının yasaları ile metodolojik ilkeleri, başka sosyo-ekonomik formasyonların incelenmesinde de uygulanabilir. Aslında bunlar, ekonomi-politiğin çerçevesinin çok ötelerinde pek daha geniş bir önem taşırlar. Felsefe Defterleri’nde Lenin, “Marx’da, burjuva toplumunun diyalektiği, diyalektiğin yalnızca özel bir durumudur,” der.50
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
