Her şey "çocuğa yapma" yerine "çocukla birlikte yapma" üzerine kurulu. Çocuklar bozuk bir şekilde dünyaya getirdiğimiz ve mütemadiyen yontmamız gereken insan yavrusu mudur?
Her satırı vurucu ve kaydadeğerbir kitap. Düşünmeden okunabilecek tek bir satırı yok.
Çocuklar, alt benliğimizmişcesine davranılarak nelere sebep olunacağı işleniyor. Şartlara bağlanmış sevginin, asla soru hakkı olmayan kuralların, salt yetişkinlerin gözüyle çizilmiş çerçevelere sıkışan çocukluklar.. Çok sevme şımarır, seçme hakkı verirsen sınırı aşar, zaten tüm derdi sinirleri bozmak gözüyle bakılan 'çocuk'.
Kitabı neresinden tutayım, neresinden alıntı yapayım saatlerdir gidip gelip kurcalıyorum. Bir yere girsem diğeri kalacak.
Otomatik cevaplar vererek ve kendi sesinizden başka ses duyamadığınızı hissederek gergin günler geçiriyorsanız. Biraz daha acı çekmeyi göze alarak başlayın bu kitaba.
Yer yer sarsıldım, kızdım; bu kadar zor olmamalı dedim. Baktım yi olduğumu düşündüğüm yerlerde bile prüzler olabiliyor.
Başvuru kaynağı olabilecek nitelikte.
Karşıt görüşleri
Ebeveynliğimde, karşıt görüşleri de okuyarak anlamaya ve kendime bir yol çizmeye çalışıyorum. Alfie Kohn kitapta savunduğu tezleri zıtlarıyla da karşılaştırıyor ve bir çok araştırmadan alıntılar yapıyor. Bu yönüyle de tatmin ediciydi.