Dante Alighieri Gönderileri
Dante Alighieri kitaplarını, Dante Alighieri sözleri ve alıntılarını, Dante Alighieri yazarlarını, Dante Alighieri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aşikârdır ki içimdeki çoğu zaman sınırları aşan, dolup taşan bu saadetin nedeni sadece onun selamıydı.
O saadet benden esirgendiğinde öyle bir kedere gömüldüm ki kalabalıklardan sıyrılarak yalnız kalabileceğim bir yere gittim ve toprağı acı gözyaşlarımla ıslattım.
Dünya mallarından başka hiçbir şey görmeyen gözlerimiz asla yukarıya çevrilmediği için, adalet de onları burada toprağa çevrili tutuyor.
Gördüm ki orada insanın kalbi bir türlü rahata kavuşamıyordu. Orada çıkılacak daha yüksek bir yerde yoktu. O yüzden içimde bu hayatın sevgisi alevlendi.
O ana kadar, tahsisliğin elinde esir, Tanrı’dan ayrı kalmış sefil bir ruhtum.
Şimdi gördüğün gibi onun cezasını burada çekiyorum.
Hayat da senle yaşanırdı. Kader işte.
Ama ne çare ki kiliseye azizlerle gidilir, meyhaneye de oburlarla.
Sayfa 209 - Altın Kitap
Akselarasyona geçmemiz gerekliydi.
"Çünkü haklı arzunun cevabı söz değil, edim olmalıdır."
Sayfa 224 - Altın Kitap
Bir gün teknem olacak. Bir gün taştan bir bağ evim olacak.
Çünkü kuştüyü üzerinde oturmak, yorgan altında yatmakla üne ulaşılmaz.
Sayfa 223 - Altın Kitap
Ey Aşk'ın yolundan yürüyenler,
Biraz durun ve bana gösterin,
Var mıdır benimkinden büyük keder;
Rica ederim, beni sabırla dinleyin,
Ondan sonra da kararınızı verin,
Kalesi ve kilidi ben miyim her eziyetin.
Benim kıymetim olduğundan değil,
Kendi yüce asaletinden pek tabii,
Aşk bana sakin bir hayat lütfetti,
Ki duyardım arkamdan söylenenleri:
“Rabbim, hangi büyük fazilet ola ki
Böyle süsleyen, bu adamın yüreğini?”
Aşk'ın servetinden beslenirdi vakarım,
Hiç kalmadı şimdi kendime itimadim,
Böyle fakir yaşamak tek çaredir şimdi,
Bir söz söylemek korkutur artık beni.
İşte böyle olurum nihayetinde,
Eksiğini utanıp gizleyenler gibi;
Dışarıya neşeli göründüğü halde
İçinden ağlayan ve çırpınan biri.
Yıldızların ışıldadığı vakitlerde,
Gecenin tam üçüncü saatinde,
Birden dehşetle dolmuştum,
Aşk'ı karşımda gördüğümde.
Ve şayet zihnin biraz berraksa,
Göreceksin ki benziyorsun hasta bir kadına,
Rahat bulamayan kuştüyü yatağında,
Dönen, kıvranan, çare arayan ağrısına.
Sayfa 324Kitabı okuyor
Müsaade varsa, yüce Iuppiter, sorarım sana,
Bizim için haça gerilen dünyada,
Adil gözlerin şimdi başka yere mi bakmakta?
Yahut hükmünün enginliğinde,
Bir hayır mı tasarlamaktasın bizlere,
İdrak edebileceğimizin külliyen ötesinde?
Sayfa 323Kitabı okuyor
Gel ve gör Roma'nı, gözyaşlarıyla,
Dul, yalnız, gece ve gündüz sürmekte feryadı,
"Caesar'ım, neden boş bıraktın başımı?"
Gel gör halkın nasıl da birbirine sevgi dolu!
Eğer bize acımayıp atmıyorsan adımı,
Bari şanından utan da at onu.
Sayfa 323Kitabı okuyor
Gel ve gör şimdi Montecchileri, Cappellettileri,
Monaldileri, Filippeschileri, sen gafil kişi;
Korku içindeler hanidir, kederli!
Gel, zalim, gel de gör soylularını
Nasıl sıkıntılı, iyileştir onların yaralarını,
Ve göreksin nasıl onulmaz Santa Fiora'nın acısı!
Sayfa 323Kitabı okuyor
Ah siz, bilseydiniz şayet Tanrı'nın takdirini,
O zaman ruhani meselelere verirdiniz dikkatinizi,
Ve Caesar'a bırakırdınız eyere oturma vazifesini;
Bakın hayvan nasıl da vahşileşti,
Artık mahmuzla bildirilmediğinden haddi,
Siz elinizi dizgine attığınızdan beri.
Sayfa 322Kitabı okuyor