Yazarın okuduğum ikinci kitabı. Öğle yemekleri ortalama bir kitaptı. Asıl cevher burada yatıyormuş. Çok beğendim.
Güney Amerika edebiyatı çok büyük yazarlar üretmiş bir derya. Evelio Rosero da bu kitabında onlardan esintiler sunuyor ve bize kendisinin de saygın bir yazar olduğunu kanıtlıyor.
Kitapta yer yer kırmızı pazartesi yer yer yüzyıllık yalnızlık havası sezdim. Benzer bir lezzeti aldım. Marquez gibi büyülü gerçeklik öğelerinden faydalanılmamış ve elbette o kadar başarılı diyemem ama yine de anımsatması bile hoşuma gitti. Latin köylerinde yaşananlar, terörizm, bireyin yabancılaşması, dram, insanlık suçları ustalıkla verilmiş. İnsanı giderek daraltan, etkisi altına alan çok iyi bir hikaye.
Ben beğendim. Ödüller toplamış bu esere bir başyapıt elbette diyemem ancak iyi bir alternatif kısa roman olabilir.
