Küh-kenlikler ki Fehâd etdi çekdi mihneti
Aşk-bâzîlik degülmiş bildüm anun niyyeti
Levh-i dilde nakş olmuşken hayâl-i şekl-i yâr
Taşlara yazmak düşermi idi o şîrîn şüreti
Tâlib oldur sala kendin nâr-ı aşka nur ola
Aşık oldur aşk ile olmaya anun şöhreti
Aşk âşıklar işidür ey gönül Mecnun dahi
Sağ ola idi ögrenürdi şimdi benden san’ati
Ey Hayâlî da’vî-i aşk eylemek hâcet degül
Anladur aşıgun lâbüdd kişinün haleti
Derd okların ol kaşı keman cânuma atdı
Bir gün demedi bunu dahi Tanrı yaratdı
Dilden geçen oklarunu tır eyleyicek yâd
İncindi rakıbün acaba ona ne batdı