Doktor Ox'un Deneyi, Jules Verne'nin 1872 yılında yayınlanan, ciddi bir politik eleştiri barındıran tuhaf bir hikayesidir.
Bir kent düşünün insanlarının nabızları dakikada elli bile olmayan. Bir yüzyıldır arabacıların küfretmediği, birbirlerine sövüp saymadığı, atların kaçıp gitmediği, köpeklerin ısırmadığı, kedilerin tırmalamadığı, kısacası tartışmanın gölgesine bile rastlanmayan bir kent bu! Sulh ceza mahkemelerinin bile bütün bir yıl iş olmadığı için çalışmadığı bir kent! Sanatın da, işin de, hiç ama hiçbir şeyin coşku yaratmadığı bir kent! Yüz yıldır hiç tutanak tutulmamış, jandarmaların laf olsun diye ortalıkta dolaştığı bir kent! Üç yüz yıldır ne bir yumruğun ne de bir tokadın atıldığı bir kent!. Bana göre sıkıcı bir kent. Quiquendone adlı kenti o kadar monoton ki monotonluk bozulmasın diye belediye başkanı ve meclisi herhangi bir karar almaktan dahi çekiniyor. Günümüz karmaşasında tahmin edemeyeceğimiz boyutta bir dinginlik olması oldukça rahatsız edici.
Quiquendone kentinin bu durumunu bilen Doktor Ox ve yardımcısı Ygene kente aydınlatma sağlamak vaadiyle gelerek kentin altına döşenen borulardan tüm kent halkına gizlice geliştirdikleri gaz bireşimini yaymaya başlamıştır. Bundan sonra Quiquendone kentinde yaşayan insanların ruh halleri görülmemiş bir biçimde değişmeye uğruyor.
Devamındaysa iki ay içinde gerçekleşen görülmemiş evlilikler, tutkulu insanlar, tartışmalar…
Verne, konforunu bozmamak için asla hareket etmeyen insanları eleştirmekte, hareket etmeye çağırmakta, insanlığın en önemli özelliğinin harekete, düşünceye sahip olması gerektiğini çok iyi anlatmış.
Keyifli okumalar...
Buzullar Arasında Bir Kış 