"Kör müydü gözlerin, nasıl göremedin" diye sordular senden sonra.Kör değildim .Ve hayatımda en çok iki kere parlamıştı gözlerim .Birincisi seni ilk gördüğüm , ikincisi giderken ardından baktığım gün.İlkinde aşkın ışığından , ikincisinde gözyaşlarımdan...O iki anın arasındaysa hep kapalıydı gözlerim. Aşkına inandığımdan.Kör değildim , sadece sana güvenmiştim !
Oysa ben çocuktum
Yüreğime parmak izini basıp geçtin
Silemedim
Avuçlarından içtiğim aşkın imlasını bozan ben değildim
Ki yerli yersiz üç nokta iliştirdin sevdama
Ömrümü vesairelere sığdıramadım
Çocuktum
Hazırda umutlarım vardı.
Ben bu şehre adınla biten şiirler serperim..
Sokaklarına konduramadım bedenimi..yoktu...
Kapımın önünden geçmeyecektin
Penceremden bakamayacaktım sana...
Yaralandım