En Eski Mustafa Başpınar Gönderileri
En Eski Mustafa Başpınar kitaplarını, en eski Mustafa Başpınar sözleri ve alıntılarını, en eski Mustafa Başpınar yazarlarını, en eski Mustafa Başpınar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan mutlu olduğu ânları da hatırlıyor yaş ilerledikçe. Ancak mahcup olduğu zamanlar nedense yakasını bir türlü bırakmıyor. Başını yastığa koyduğunda, yolda yürürken, bir köşede beklerken, yalnızken gelip rahatsız ediyor kaçıp durduğun duygular. Davetsiz misafirler gibi. Kovamıyorsun. Sonrası malum işte. Çorap söküğü gibi birbiriyle ilgili şeyler sökün ediyor. Çaresiz teslim oluyorsun hatırladıklarına.
Pişmanlıkla, hayıflanarak. Utanarak.
Sayfa 10
Değer Mi?
Kitapları getirdiğimi söyledim.
"Beğendiniz mi?" dedi meraklı gözlerle. Son okuduğu ve çok beğendiği kitabı tavsiye etmişti. Romandı. Romanları okumak zor oluyordu ama kabul etmiştim o önerdiği için.
"Beğendim. Övdüğünüz kadar var." dedim. Mutlu oldu. O mutlu olunca ben de...
"Hayat bu!" dedim içimden. Değer mi kimseyi kırmaya, incitmeye.
Sayfa 79 - (Yaralarınız İyileşti mi?)
Kim bilir? İnsan mutlu olduğu anları da hatırlıyor yaş ilerledikçe ancak mahcup olduğu zamanlar nedense yakasını bir türlü bırakmıyor. Başını yastığa koyduğunda,yolda yürürken, bir köşede beklerken, yalnızken gelip rahatsız ediyor kaçıp durduğun duygular. Davetsiz misafirler gibi. Mustafa Başpınar
Bazen böyle oluyordum. Ânsızın karamsarlığa kapılıyordum. Dünyanın en şanssız insanı sayıyordum kendimi. En mutsuzu.
Şanssızlığımı, mutsuz oluşumu ve yalnızlığımı düşünüyordum. Sorguluyor ve çıkış yolu bulamıyordum. Şimdi olduğu gibi.
Masaya geçtim. Günlüğüme bir şeyler karalamak niyetindeydim.
Keyifsizim yazdım tek kelime. Yazmak istemediğimi farkettim. Kapattım günlüğü. Yatağıma oturdum.
Birden sarsıla sarsıla ağlamaya başladım.
En son ne zaman ağladığımı hatırlamıyorum bile.
Niçin ağlıyordum?
Uzaklarda oluşumuma mı? Bu iki katlı, sekiz odalı binada tek başına oluşumuma mı? Hicran'ı akşamları göremeyişime mi? Neye? Belki de hepsineydi.
Yatağa uzandım. Yüzümü duvara döndüm. Çocukken böyle yapardım birine kızdığım vakit.
Sayfa 83 - Dergâh yayınları