En Eski Necip Fazıl Kısakürek Sözleri ve Alıntıları
En Eski Necip Fazıl Kısakürek sözleri ve alıntılarını, en eski Necip Fazıl Kısakürek kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sermayem tek kelime ALLAH azze ve celle
Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya;
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya!..
Allah derim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl da delinmez küfen?
Ebedi oluşun urbası kefen!
Kursa da boşluğa asma köprü, fen,
Allah derim, başka hiçbir şey demem!
Nefs
Hep nefs çıkar karşıma, ölüp ölüp dirilsem;
İnsandan kaçmak kolay; kendimden kaçabilsem...
Sayfa 85Kitabı okudu
Akıl, akıl olsaydı ismi gönül olurdu;
Gönül gönlü bulsaydı bozkırlar gül olurdu.
Sayfa 106Kitabı okudu
"Bir namazlık saltanatın olacak.
Taht misali o musalla taşında."
Çocukken gün battı mı, bir köşede ağlardım;
Nihayet döne döne aynı noktaya vardım.
Sayfa 247Kitabı okudu
Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın;
Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın!...
Sayfa 483Kitabı okudu
KARŞIMIZDA
Osmanlı tarihinde yeniçeriliğin seyrini kendisinden başlatıp bütün maziyi kuşatan bir kavisle yine kendisine kadar getirdiğimiz Genç Osman, gelip geçmiş 14 padişah devrinde bütün yükseliş ve alçalışımıza ait manaları en iyi heceleyici bir hükümdar olarak işte karşımızdadır.
Sayfa 65Kitabı okudu
KAPI
Kapı kapı bu yolun son kapısı ölümse;
Her kapıda ağlayıp o kapıda gülümse!
Sayfa 151Kitabı okudu
"Gördüğüm, değildi bildiğim dünya."
Yeniçeri çevresindeki ağalar saltanatı, daha evvel kendisini gösterip ,ıv. Murad'ın rüşt çağı devrinde tepelendikten sonra, İbrahim zamanında için için gelişir ve Dördüncü Mehmed'le beraber boy atarak tamamiyle yerleşir ve müesseseleşir.
Sayfa 178Kitabı okudu
TABUT
Tahtadan yapılmış bir uzun kutu;
Baş tarafı geniş, ayak ucu dar.
Çakanlar bilir ki, bu boş tabutu,
Yarın kendileri dolduracaklar.
Her yandan küçülen bir oda gibi,
Duvarlar yanaşmış, tavan alçalmış.
Sanki bir taş bebek kutuda gibi,
Hayalim, içinde uzanmış kalmış.
Cılız vücuduma tam görünse de,
İçim, bu dar yere sığılmaz diyor.
Geride kalanlar hep dövünse de,
İnsan birer birer yine giriyor.
Ölenler yeniden doğarmış; gerçek!
Tabut değildir bu, bir tahta kundak.
Bu ağır hediye kime gidecek,
Çakılır çakılmaz üstüne kapak?