İncelemeyi okumayın, kitabı okuyun lütfen... Tek seferde anlaşılması zor... Eleştirilerim için yazardan özür diliyorum. Bu kitap çok derin...
Sait Faik, Orhan Kemal, Mustafa Kutlu... Ama bu başka. Hapşırık gelir, ancak çıkmaz ve burnun derinliklerinde boğulur gider ya... İşte bu hissi verdi kitap bana. Yazarın vermek istediği ya da benim almak istediğim duygu yükseldi, yükseldi, yükseldi; ama bir türlü patlama olamadı. Bu kitap bu kadar kısa olmamalıydı. Öyle güzel ifadelerle bezenmiş ki anlatım, cümlelere hayran kaldım. Kahramanın duygu durumunu bizzat hissettim. Korku anında korktum, yalnızlık anında yaşadığı ürpertiyi hissettim. Ancak kitabın kısa olması olay geçişlerinin keskin olmasına neden olmuş. Hızla giderken virajda direksiyonu toparlayamayan sürücü gibi oldum bazı bölümlerde. Yine de farklı bir kalem. Süssüz kelimelerden süslü kuleler yapmış yazar. Keşke biraz daha detaylı ve uzun olsaydı. Sanki eksik kalmış gibi. Belki devamı gelir. Okunmalı diye düşünüyorum.