48 syf.
·
1 günde
·
Puan vermedi
Bu kitap, büyükler için kaleme alınmış masal kitabına benziyor. Çünkü çocuk masallarında genellikle sevgi pıtırcıklığı, hep ama hep mutluluk, "şekerden bir dünya" ile karşılaşıyoruz. Düşünüyorum ki, bir zaman gelişmenin en esas göstergelerinden bir tanesi, benim gibi birçok insanın bu kitaba "büyükler için masal" değil de, "küçükler için örnek alınabilecek ve anlamlı hikâye" demesi olmalı.. Bu incelemeden aynı zamanda ebeveynlere sesleniyorum: "Çocuktur; anlamaz" düşüncesiyle anlam yoksunu bıraktığınız evlatlarınıza her karşılaştığınız masal kitabını okutmayın! Behrengi'nin şu eseri, ilkokul kitaplarında bile yer almalıyken, sonu prens ve prensesin mutluluğu ile biten saçma anlatımları dinlemiş bir gelecek bu dünyaya revâ mıdır?..
Gelelim kitaba. Zaten masal olduğu için bir kaç cümlede de özetleyebilirim ama yapmayacağım. O yüzden konudan değil, yazarın bize iletmek istediği fikirlerden bahsedeğim.
Küçük Karabalık, yaşadığı "sularla kaplı mekân" dışında da bir dünyanın mevcutluğuna inanıyor ve etrafında bir tek kişinin ("balık" desem daha doğru olacaktı galiba) bile onun bu sözlerine inanmamasına rağmen düşlerindeki dünyayı aramak kararına geliyor. Hem de hiç kimseyi dinlemeden.. Tüm kötü ya da iyi ihtimalleri göz önüne alarak.. İşte buradan da yazarın okuyuca gönderdiği mesajları duymak mümkün:
Hayat, gördüğümüz, duyduğumuz, bildiğimiz hatta bilmediklerimizden ibâret değildir. Bir şey hakkında bilgi sahibi olmamamız, kesin olarak onun varlığı ya da yokluğu demek değildir. Hatta var olmayan bir şey hakkında düşünülemeyeceğine göre aklımıza gelen her bir fikir, yeni düşünce, nesne ya da mekân mevcuttur. Fakat bakış açısına göre bu farklı farklı insanlarda değişik olabilir. Felsefeyi olağanüstü basit bir anlatımla ileten yazar, aynı zamanda kitapta hüzüne de yer vermiş. Hep söylüyorum, yine de söyleyeceğim, çocuklara mutluluk denince düğün, prens ve prensesin bir ömür saadeti gibi saçmalıkları aşılayan kitaplar, ileride yalnız hayal kırıklıklarına neden olur. Onlara mutluluğu gösterdiğimizde hüzünü de, sevinci gösterdiğimizde acıyı da tanıtmalıyız. Küçük Karabalık, şimdilik bu konuda idolüm.
Tüm büyüklere ve küçüklere öneriyorum. Keyifli okumalar!
Okuyacaklarıma Ekle
