.#alıntı
Bedenlerimiz ve kalplerimiz sahiplerine yazılan mektuplar gibidir.
.Mehmet Hamza Reşat üç sıkı dostun çocuklukları, gençlik maceraları, sevdaları ve evlilik hayatları ile birbirine sıkı bağlar ile bağlı ayrı anne babadan olan kardeştirler.
Mehmet sevdası Elif'in cesaretiyle sevdaları yol bulurken,
Hamza deli divane gibi peşinde dolandığı Emine'sine onun kendisini istemeye gelmesiyle kavuşur,
Reşat ise hiç susmayan eşi Su ile yaşamlarından, kadınların ayakları üzerinde durup, güçlü birliklerini ve evlilik hayatlarını anlatıyor.
Törenin arkasına sığınarak adları kirleten katledilen kadınlara ailelere inat bu kitapta bu kör zihniyetin karşısında dimdik duran kadınlar, yüreği sevda dolu erkekler var. Ama bu zihniyetin kölesi haline gelmiş yüreği kararmış kötülere var.
. Bu üç dost çocukları olunca birbirine vermeye söz verirler. Ama bu sözler Hamza'nın oğlu Bedirhan'ın doğduğu gün hastane odasında Mehmet'in kızı Zümra'ya göz koymasıyla tatlı atışmaların olduğu çekişmelere dönüşür.
Bu çekişmeler Mehmet'in ikinci kızına daha anne karnında iken Zühre ismini veren babasının aksine sakin ve anlayışlı Botan ile olmaz.
Kötüler ve kötülük hep mutluluklara kara bulut gibi çöksede Hacer, Ayşe ve Sultân gibi iyilerle dolu bu kitap. Sonu keşke farklı olsaydı dediğim güzel bir okuma oldu benim için.
