Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Biz bilinçlendik sizde bilinçlenin...
Birbirinden farklı yazarların birbirinden farklı konularda yazmış olduğu kitapları hem kitabın kendi yazarlarının dilinden hem de Oğuzhan Saygılı'nın kendi değerlendirme biçimi ile ön plana çıktığı "Kitaplarla Söyleşi" analiz kitabıyla güzel vakit geçirdik.
Kendimizi bazen Anadoluda, bazen Balkanlarda bazen de Avrupa'da bulduk. Kitap öyle bir ahenk içerisinde dizilmiş ki hem hayata karşı mücadele ruhunuz gelişiyor hem de geçmişten ders çıkarak tecrübe sahibi oluyorsunuz.
Birey olarak bir taraftan hayat hikayeleri ile kendinize rota çiziyorken bir taraftan da Batı'nın size bakışını keşfediyorsunuz. Toplum olarak ise bir devlet nasıl yıkılır, süreç nasıl ilerler, temeli olmayan düşünce ve sistemleri benimserken devletin çöküşü ile karşı karşıya kalıyorsunuz.
Son bölümünde dost acı söyler diyerek bütün acı gerçeklerle yüzleşmemizi sağlayan Sayın Saygılı, eminim ki bu kitapları ve kıssaları özenle seçerek bir bilinç oluşturmak peşindedir. Maddi durumu olmayan, kendini ve ülkesini tanımak isteyen herkesin okuması gereken bir kitap. Teşekkürler Oğuzhan Hocam.
Kitap Şuuru İnsanlık Şuuru'dur.
Edebiyat; insanın yaşadığı devrin toplumsal, siyasal, ekonomik, düşünsel atmosferinden etkilenerek, bunların etkilerini kendi ruh dünyasında özümseyip farklı bir bakışla estetik bir dokusu güçlü bir ürün ortaya koyması demektir. Yaşadığı devir ifadesi bizi yanıltarak sanatçının sadece kendi devrine odaklandığı hatasına götürmemelidir; zira her
Yüzyıllık Yalnızlık'tan sonra okuduğum ikinci Marquez kitabı. İlkinde çok sıkılmıştım. Çok karakter vardı. Uzun uzadıya süren konular, cümleler beni çok sıkmıştı. Hakikaten de kitap sanki yüz yıl sürmüştü. Kolera Günlerinde Aşk romanı ise sıkıcı değildi. Ben çok sevdim. İçinde tarih var, aşk var. Yazar o kadar güzel, o kadar ayrıntılı anlatıyor ki, uzun cümleler bile okuyana sıkıntı vermiyor. Gereksiz ayrıntıya giren yazarların kitapları sıkıcı olur ama Marquez öyle güzel anlatıyor ki mest oluyorsunuz. En önemsiz ayrıntı, bir elbise, bir eşya yazarın dilinde bir sanat eserine dönüşüyor. Tabi kitabın bu güzelliğinde çevirmenin de büyük payı var.
Kitapta sevdiği kadını 51 yıl 9 ay 4 gün bekleyen Florentino Ariza'nın sevdiği kadınla Fermina Daza ile olan mektuplaşmaları ve bu merkezde geçen hayat hikayeleri anlatılıyor. Avrupa'da koleranın yaygın olduğu zamanlara rast gelen bir aşk hikayesi. Daha fazlası için : fblogger.com/blog/post/edit/...
Devir, Don Kişot'luk Devri
Nereden, nasıl başlasam ki... O'nu hepiniz tanıyorsunuz. Çocukluğumuzun tatlı maceraperest kahramanı Don Kişot'un, 2 ciltlik, orijinaline en sadık halini okumaya karar verdiğimde, kendi kendime sordum: "Deli miyim?" Zaten biliyorduk bu kitabı, başı, sonu, gidişatı, kahramanları belliydi. Sonrasında düşündüm, gerçekten ne kadarını
Hayalden Gerçeğe
3B YAZICILAR hakkında son dönemde epey haber çıkıyor. Hatta
3B yazıcı ile basılabilen bir silah modelinin internette dolaştığını
ve binlerce kez indirildiğini belki duymuşsunuzdur. 3B yazıcıların
bu kadar sihirli olmasının sebebi bu teknolojiyi her alanda
kullanabilecek olmamız. Sözgelimi geçtiğimiz günlerde Harvard
Üniversitesi’ndeki bilim
Popular Science Türkiye - Sayı 15Popular Science Türkiye Dergisi · Doğan Burda Dergi · 201316 okunma
Ah Stefan...
94 sayfalık bir kitap ne anlatabilir? Ne hissettirebilir? Bir solukluk... Bu gibi düşünceler eşiğinde alırsınız elinize Stefan dünyasını. Pek umut vaad etmez gibi gelir. Sonra ilk kelimeleri kaybolurken gözleriniz önünden sayfalar akıverir hayat gibi. Küçük hikayeleri, anıları vardır onun, her birinde buram buram benliğinizden birilerinin kokularını duyarsınız. Böyledir işte Stefan anlık, şuanlık...
Amok Koşucusu'da diyor ki;
"İnsan her şeyini kaybettiğinde geride kalan o son şeyi için çaresiz kalan biri gibi savaşır."
Belki de o bir tek çaresizliğiyle savaşamadı...
Sözlerime Stefan Zweig'in intihar etmeden önceki son sözleri ile noktalamak isterim:
"Bütün dostlarımı selamlarım! Umarım, uzun gecenin ardından gelecek sabahın kızıllığını hala görebilirler. Ben, çok sabırsız olan ben, onların önünden gidiyorum".
(Kaynak: Ünlü yazarların ölmeden önceki son sözleri neydi? )
