Sevgi bazen sadece anlaşılmak demekti.
Her insanın kalbinde boşluklar vardır. Bazen Sevgi, bazen cesaret, bazen hasret, bazen yaşayamadıklarımız...
Peki bu boşlukların farkına varabiliyor muyuz?
Bu boşluklar bizim davranışlarımızı nasıl etkiliyor?
Sizce bu boşlukları doldurmalı mıyız?
Yoksa onlara sarılıp kabullenerek yolumuza devam mı etmeliyiz?
Duygu Göker Şentürk 
Kalbimdeki Boşluk kitabında bizlere bir genç kızın kalbindeki boşlukları fark edip kendisini bulma yolculuğunda boşluklarımıza sarılmayı öğretirken, bu boşluklara neden olan davranışların çocuklukta yaşanan ebeveyn davranışlarından kaynaklandığını, insanın kendisini kabullendirmek ve varlığının farkına varılması için kendisi olmaktan vazgeçebildiğini biz okuyucuya anlatırken sayfalar su gibi akıyor.
Bir sonraki sayfayı merakla çevirirken bizim de kendi boşluklarımızı bulmamızı, onlara sarılmamızı, kendimiz olabilmenin düşüncelerinde bizleri kendi hayat yolculuğumuzu gözden geçirmemize vesile oluyor.
Içimizde hissettiğimiz, adını koyamadığımız boşluklarla yüzleşirken onları aramanın cesaretini bizlere hissettiren yazarımız samimi, yalın akıcı bir üslupla kaleme aldığı eserde kitaptaki kahramanlardan kendiniz de bir parça bularak dostluk ilişkilerinizi yeniden adlandıracak, aşkın anlatmaktan çok anlaşılmak olduğunu bizlere hatırlatan güzel bir eser.
Keyifle ve kalbimdeki boşlukları bulmanın, sarılmanın, kendim olabilmenin cesaretini veren Bu eseri severek ve beğenerek okudum. Sizlerin de beğenerek okuyacağı düşüncesindeyim.
Keyifli okumalar.
En iyi mi bilmem ama çok iyi
