İnsanların görünmez duvarları olduğunu söylediler,
Şöyle bir kendime baka kaldım,nedir bu duvarlar dedim ,nedir insanı görünmez kılan şey ,bir insanı diğer insanlardan ayıran nedir dedim ?
Akıl ile kalp;
Mantıkla hareket eden ve duygularıyla hareket eden diye ayırdım , biliyorum ki herkes böyle soyutlar kendini,
Kimi mantığı ile kimi kalbiyle seçimler yapar,ve bu seçimlerin verebileceği korkuları, kaygılarını, kayıplarını nihayetinde doğabilecek herhangi bir sevincin de sonucunu bir duvar haline getirir ve bu duvarların ötesinde sergilediği yaşamın boyutuna göre hareket eder ,
Sonuç her ne olursa olsun o duvarların yıkımını önlemeye çalışır her ne kadar bunu zorlasa da duvarlar diğer insanlar tarafından güven,ihanet , kötümserlik, kıskançlık gibi keskin baltalar ile tarumar edilmeye çalışılır,
Kalkanı sadece kendisi olanın kaybı ruhunu zedeler ,
Ve insanlığa karşı kendini daima öfkeyle besler ,bu zannımca her insana bir suçlu görünümü bırakır,
İşte bu duvarlar insanı yenilikçi bir kişiliğe sürükler ve işin sonunda korktuğumuz olur bizi yıkan yıkmaya çalışan insanlara artık gözlerimizdeki perdeler ile bakarız ,
Ve onların istediği olur ,bu yüzden şüphesiz korktuklarımız başımıza gelmelidir,korkuyu yenmek adına.