GEYİKLİ GECE/TURGUT UYAR
Halbuki korkulacak hiçbir şey yoktu ortalıkta
Her şey naylondandı o kadar
Ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı.
Ama geyikli geceyi bulmadan önce
Hepimiz çocuklar gibi korkuyorduk
Geyikli geceyi hep bilmelisiniz
Yeşil ve yabani uzak ormanlarda
Güneşin asfalt sonlarında batmasıyla ağırdan
Hepimizi vakitten kurtaracak
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğruna ölümlere gidip geldiğim,
Zulamdaki mahzun resim,
Haberin var mi?
Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
Karanfil kokuyor cıgaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin…
Karanlık yeşil ormanlarda Güzelliğiyle büyülüyordu Eflatun çiçekleri yakarım gecenin milyarca ziynetleri aloha gümüş Meftun
Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde,
Yüzüyorum gözünün yeşil serinliğinde.
Erdem Bayazıt
Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
Memleket isterim
Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
Cahit Sıtkı Tarancı
Gelme diyorsun
Bu gel demektir
Birazdan güneş doğacak
Doludizgin atlılar geçecek yüreğimden
Seni düşüneceğim
Gümüş mahmuzların parlaklığınca
Yağmur nal izlerini örtmeden
Sana geleceğim
Bulmak ŞiiriErdem Bayazıt
open.spotify.com/episode/5ymEMqM...
Bir an kayboldun gibi! yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti yeniden su yürüdü
dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma
Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından
Bir aydınlık denizin
Böyle bir zaman işte
Leylim - leylim dünyamızın yarısı
Al - yeşil bahar,
Yarısı kar olanda
Gene kavim - kardaş, can - cana düşman,
Gene yediboğum akrep,
Sarı engerek,
Alnımızın aklığında puşt işi zulüm
Ahmet Arif
Defne Ormanı
Köle sahipleri ekmek kaygusu çekmedikleri
için felsefe yapıyorlardı, çünkü
Ekmeklerini köleler veriyordu onlara;
Köleler ekmek kaygusu çekmedikleri için
Felsefe yapmıyorlardı, çünkü ekmeklerini
Köle sahipleri veriyordu onlara.
Ve yıkıldı gitti Likya.
Köleler felsefe kaygusu çekmedikleri
İçin ekmek yapıyorlardı, çünkü
Felsefelerini köle sahipleri veriyordu onlara;
Felsefe sahipleri köle kaygusu çekmedikleri
İçin ekmek yapmıyorlardı, çünkü kölelerini
Felsefe veriyordu onlara.
Ve yıkıldı gitti Likya.
Felsefenin ekmeği yoktu, ekmeğin
Felsefesi. Ve sahipsiz felsefenin
Ekmeğini, sahipsiz ekmeğin felsefesi yedi.
Ekmeğin sahipsiz felsefesini
Felsefenin sahipsiz ekmeği.
Ve yıkıldı gitti Likya.
Hala yeşil bir defne ormanı altında.
Melih Cevdet Anday
Oturdu nehir, karanlık bir koltuk gibi
Hüzün bakidir dedi, papatyalar ölmesin.
Oysa bahar şimdi, kızıl saçlarında
Kuru bir rüzgara savurup
Ortasında bir şehrin..
hak edilmemiş bir özlemek
Serpiyor gökyüzü gözlerime
Yeşil, sadece bir kelime değil.
İnsan yüreğiydik. Usturalarla, sırrım çekiyorlardı.
Delikanlıydık, asıyorlardı, tutuşan sarkaçlardık.
Havaydık boğuluyorduk. Bir yere sızamıyorduk.
Kursaktık, düğüm atıyorlardı. Tıkanıyorduk.
Milyon gemiydik, teker teker batırılıyorduk.
Çiçek açmasaydık; yeşil üstüne, kızıl yağmasaydık,
Sarı yağmasaydık, mor yağmasaydık, mavi yağmasaydık.
Neyleyim ki, bir türlü açılamıyorduk.
Doğanın mı batağındaydık biz, kişinin mi?
Anlıyamıyorduk.
Cahit Külebi
Hayal penceremin bir kenar süsü ol
Açılan sonsuz maviliklere
Beraber seyre dalalım göğün boşluğunu
Bulutuma bir damla su ol
Çiğ çiğ yağmur kokalım toprağın üstüne
Ben mavi sen yeşil rengine bürün mesela
Gökyüzü ve yeryüzünde yekvücut olalım.
Ensari
Yaşıl
Bir renk gönder bana
Baharın cıvıltılı müjdecisi
Yağmur çeken ormanların
Nefesi olsun yarınların
Bir renk gönder bana
Devletlerden aliyyenin
Yönetimlerden şeriatin
Keskin olsun hükmedicisi
Bir renk gönder bana
Yaratıcılığın simgecisi
Açıcısı en kapalı iştahın
İncelticisi olsun kanın
Bir renk gönder bana
Gözlerimizin bahsedicisi
Koyusu ve yağ tonusu
Gözlerin onun en güzel tonu
Yeşil olsun ismi
Ümit Sefa Külcü