Yanında oturan delikanlı epeydir bir şeyler anlatıyordu ama onun kulağı radyodaydı, Ahmet Aslan'ı dinliyordu. Ayıp olmasın diye, dinliyormuş gibi görünmek için ara sıra başıyla onaylıyor, yerli yersiz 'evet, öyle' gibi şeyler söylüyordu. Bir ara "sen bilirsin abi bu gönül işlerini" diyen delikanlıya dönüp baktı oturduğu yerden, bilir miydi gerçekten gönül işlerini? Bilirdi bilmesine de, bu toy delikanlının gençlik hovardalıklarını gönül meselesi zannedip anlatması garibine gitmişti. Soğumaya dönmüş bardağından bir yudum çay daha alıp hafif bir tebessüm etmekle yetindi. Delikanlı da zaten kalkmaya niyetlenmişti. "Ne kadar abi?" diyerek cüzdanına davrandı. "5 lira yeter kardeşim." Delikanlının uzattığı parayı alıp paltosunun cebine koyarken, "Bereket versin, afiyet olsun." dedi samimi bir ifadeyle. "Eyvallah" diyen delikanlı sokak lambalarının solgun ışıkları altında uzaklaştı. Pilavcı radyosunun sesini açtı, şimdiki gençlerin sevdiği türden bir şarkı çalıyordu. Ne anlarlardı acaba bunları dinlemekten? Radyoyu kapatıp, kurumasın diye pilavını karıştırmaya gitti seyyar pilav arabasının yanına. Karşı kaldırımdaki kestaneci Dursun abi toparlanmaya başlamıştı, demek saat 10'a yaklaşıyordu. Elini peçeteye silip taburesine oturdu, dışı isli çaydanlıktan bir çay daha doldurdu.
Kalp ruha der ki: Ben severim, aşık olurum
Ama...
Acısını nedense hep sen çekersin.
Ruh da cevap verir: Sen yeter ki sev...
..Derviş de böyledir.Algılayabilmek,normalde algılanamayanı algılayabilmek için bütün varlığını ucu açık bir sinire benzetmeye uğraşır.Diş tedavisinde hiç siniriniz açık kaldı ya da bir boşluktan hava aldı mı?Bu nedenle derviş dışarıya hissettirmese de sürekli alınganlık biriktiren kişidir.Ne mi yapar bütün biriktirdiklerini? İçine atar ve biriktirmeye devam eder.Ta ki yenisini alamayacak kadar dolana dek.Birikenlerin en yaygın dışa vurumu ise ağlama krizleridir.Ağlayacak bir neden verin yeter.O saatlerce ağlasın.Artık şaşkın şaşkın bakabilirsiniz,"Buna mı ağlıyor,bu kadar?"diye,ama o işte bütün ağlamalarını birden yapıyordur.Kadınsı görünmekten korkmaz,bir de bunu ekleyin! Aşıklar bundan korkmaz.
Sayfa 88Kitabı okudu
Yoksa sen de mi dervişin görevinin Hakk'tan alıp Halk'a vermek olduğuna inanıyorsun? Vah yazık sana! Allah kendisi veremiyor da seni aracı kılmış öyle mi?Bu ne kibir böyle yahu?Allah beni böyle bir kibirden saklasın.Sonra sen bir an bir bakıyorsun,'Aldım verdim yeter artık!' diyorsun.Çekiliyorsun aradan.Eh,kendini böyle tahayyül edersen olacağı budur.Aman çekil,yoksa Hakk'a da Halk'a da haksızlık edersin.Allah herkesin rızkını verir.Öyle değil mi? Allah herkese nurundan vermiştir,öyle değil mi? Sen,O'na,alıp vermeye yardımcı olduğun için mi şahit olduğunu zannediyorsun? Yok canım daha neler! Ahlakın ötesini gör biraz Nevzat.Sana o öğütler iyi ahlaklı olasın diye verilmedi.Sen çok önemlisin,Hakk'a varınca Halk'ı unutma diye verilmedi.Senin için verildi.Sana verildi.Kendine yazık etme diye verildi.
Sayfa 123Kitabı okudu
"Olsun varsın," diye geçirdi içinden Anna. "Burada ya, yeter bana bu. Yanımda olduktan sonra sevmemek elinde değildir beni."
Sayfa 629
Yüzüme karşı git diyorsun ama sanki gözlerin kal der gibi gibi
Yeter çektiğim insaf et gayri senin bana gönlün var gibi gibi ...