Dante'nin cehennem tasvirlerinin cennet tasvirlerinden çok daha güçlü olması eskiden bu yana acıtmıştır içimi. Sanırım bunun sebebi cehennemi her saniye hatırlatacak bir dün yada yaşıyor olmamız... Cennet kelimesinin bahçe anlamına geldiğini ve aslında bu dünyada bir yer olduğunu iddia eden yorumları duymuşsunuzdur... Peki ya cehennemde böyleyse?
Cehennem kelimesinin kökeni İbraniceye kadar dayanır.. 'gēhinnōm / Gözyaşı vadisi' Dünya için gayet uygun gibi... "Hepimiz çukurdayız ama bazılarımız yıldızlara bakıyor" demişti O.Wilde.. Belki de Wilde'ın bahsettiği bu vadi/çukur gözyaşı ile dolu olsa gerek... Bizi boğan da/cehennemde hissettiren de dindiremediğimiz bu gözyaşlarıdır belki de...
Camus'ye göre ise "Cehennem böyle bir yer olmalı, ışıklı tabelalar arasında yürüyüp, kendi fikirlerini ifade edememe hâli..." Tacizkâr ışıklarla karartılmış sokaklarda, kendini kelimelerle ifade etmeye zorlanan gözyaşlarının ağırlığıyla dolaşmak... Ve size cehennemi hissettiren bu hâli, neredeyse her gün gayet normal bir şeymişçesine yaşamak zorunda kalmak... Tekrar ve tekrar... Çünkü S.King'in de dediği gibi "Cehennem tekrardır..
Özetle söylemek gerekirse, "Belki de bu dünya, başka bir
gezegenin cehennemidir..." Huxley
Mark Twain der ki: “Hepimiz dünya denilen bir çöplükte yaşıyoruz, ama bazılarımız yıldızlara bakıyor.” Yıldızlara bakanlar daha mutlu, daha umutlu yaşıyor.