Yıkılan şehirlerimize, umutlarımıza, hayallerimize bakıyorduk..
"🌍Yıkılan şehirlerimize, umutlarımıza, hayallerimize bakıyorduk. Ölülerimizin yüzlerine bakıyorduk... Onların gözlerindeki kendi kaderlerimize. Çaresizliğimize bakıyorduk, avuçlarımda büyüyen zavallılığa , kanımızda filizlenen korkaklığa... Ellerimizden alınan hayatta bakıyorduk... Güneşli günlerimize, umut dolu sabahlara, eğlenceli bahar akşamlarına... Sönen anılarımıza, ölen hayallerimize, yıkılan düşlerimize... Yorgun bir şile gibi bizden uzaklaşan şehirlerimize...Şehirlerimizle birlikte yitirdiğimiz kendimize, hayallerimize, umutlarımıza bakıyorduk..."🍂
İstanbul Hatırası (Midi Boy)
Sönen anılarımıza, ölen hayallerinize, yıkılan hayatlarımıza...
"Yaşadıklarımız, gördüklerimiz, hissettiklerimiz belki de ölümden beterdir. Soğuk, yağmur, enkaz altında kalan insanlar, gözünüzün önünde yıkılıp yok olan şehir....
Evin var ama giremiyorsun, bitkinsin ama korkudan uyuyamıyorsun, sürekli sallantı içinde olduğunu hissediyorsun. Çaresizliği anlatamam ama iliklerime kadar yaşadım diyebilirim. Gördüklerimi ve yaşadıklarımı asla unutmayacağım. Kalbime gelecek olursak tam olarak şunlar geçiyor; ' Yıkılan şehirlerimize , umutlarımıza, hayallerimize bakıyorduk. Ölülerimizin yüzlerine bakıyorduk... Onların gözlerindeki kendi kaderlerimize. Çaresizliğimize bakıyorduk, avuçlarımda büyüyen zavallılığa , kanımızda filizlenen korkaklığa... Ellerimizden alınan hayatta bakıyorduk... Güneşli günlerimize, umut dolu sabahlara, eğlenceli bahar akşamlarına... Sönen anılarımıza, ölen hayallerimize, yıkılan düşlerimize... Yorgun bir şile gibi bizden uzaklaşan şehirlerimize...Şehirlerimizle birlikte yitirdiğimiz kendimize, hayallerimize, umutlarımıza bakıyorduk...' 🍂
#deprem
Haziran' a Dair
“Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü
kattan?
Asansöre sığmaz tabut,
Merdivenler daracık”
Nazım Hikmet nezninde yitirdiğimiz tüm değerlerin anılarına saygı ile
Haziran'ın yükü ağır olur..
1. Orhan Kemal – 2 Haziran 1970
2. Ahmed Arif – 2 Haziran 1991
3. Nazım Hikmet – 3 Haziran 1963
4. Ahmet Haşim – 4 Haziran 1933
5. Cahit Zarifoğlu – 7 Haziran 1987
6. Cemil Meriç – 13 Haziran 1987
7. Peyami Safa – 15 Haziran 1961
8. Hasan İzzettin Dinamo – 20 Haziran 1989
9. Ahmet Muhip Dıranas – 27 Haziran 1980
Payımıza, sahip olmadan yitirdiğimiz sevdalar düşüyor. Ve biz kaybeden bir savaşın esirleriyiz. Aslında tam olarak ne için savaştığımız da belirsizdi.
"Acıya karşı en korunmasız olduğumuz zaman, sevdiğimiz zamandır; en çaresiz olduğumuz zaman ise, sevdiğimiz nesneyi ya da onun sevgisini yitirdiğimiz zamandır."
Sigmund Freud
Hafızamız ne kadar kuvvetli olursa olsun, beş gün önce yediğimiz biberin acısını yeniden duymayız. Beş yıl önce yitirdiğimiz sevgilinin yokluğu eskisi kadar dağlamaz yüreğimizi. Çünkü onlar anılaşmıştır. Anılaşmak bir anlamda ölmek demektir. Ölüler anılır; ölülerle yaşanmaz...
Oblivion
Saat gecenin üçü. Gece dahi uykuya dalıp beklerken sabahı ve muhakkak ki biriktirirken ışığı, varlığım yağmur tanelerinin misafir olduğu bir pencerenin ardından dünyayı seyrediyor. Görebildiğimce ve gözlerimden ruhuma süzülebildiğince yaşamı…
Oysa ne çok tortu var, yağmurların bile aklayamadığı…
Oturduğunda pamuk tarlasına alabildiğine uzanma
ah o çaresizlik..
Acıya karşı en korunmasız olduğumuz zaman, sevdiğimiz zamandır; en çaresiz olduğumuz zaman ise, sevdiğimiz nesneyi ya da onun sevgisini yitirdiğimiz zamandır..
Sigmund Freud
Deneyim dedigimiz şey, yitirdigimiz masumiyetimizdir.
William Blake
"Acıya karşı en korunmasız olduğumuz zaman, sevdiğimiz zamandır; en çaresiz olduğumuz zaman ise, sevdiğimiz nesneyi ya da onun sevgisini yitirdiğimiz zamandır."
Sigmund Freud
“Deneyim, yitirdiğimiz masumiyetimizdir.”
—William Blake
Deneyim dedigimiz şey, yitirdigimiz masumiyetimizdir.
-William Blake
Oysa dünya dediğimiz şey…Bir sabah serinliğinde bulup, bir akşam karanlığında yitirdiğimiz gençliğimiz gibi değil midir?