Basitçe ilk olarak aydınlanmayı ve getirdiklerini yadsıyor ama tersine doğru bi yolunda boka sarabileceğini söyleyip sonunda mizahın yalnızca adını anıp hayatı ciddiye almamak gerektiği gibi absürt bi noktaya bağlıyor. Böyle bi kitaptan beklentide bu (açıklanmadığı takdirde) absürt düşünceyi sorgulatmak, bu ve tersi bağlamları gözden geçirmeye
