Erkekler yorgun düştükleri için evlenir, kadınlarsa merak ettikleri için. İkisi de hayal kırıklığına uğrar.
Sayfa 62Kitabı okudu
İnsanı çileden çıkarmakta sükûnetten etkilisini tanımam.
Sayfa 31Kitabı okudu
-Kime kötü bir adam dersiniz?
+Masumiyete hayran olan bir adam.
-Ya kim kötü bir kadındır?
+Bir adamın asla bıkmayacağı bir kadın.
Okur Takip Önerileri
Yirmi sene süren aşk bir kadını harabeye çevirir, ama yirmi sene süren evlilik onu bir kamu binasına benzetir.
“Aşk, zaman içinde solumamız gereken oksijenin bir parçası haline gelen sessiz bir duygu gibi; bu nedenle, olup olmadığına emin olmadığınızda bile, yokluğu sizi boğmaya başlar.”
“İnsan, hayallerine doğru güvenle yürüdüğü ve hayalindeki hayatı yaşamak için çaba gösterdiği takdirde gündelik hayatın akışı içinde aklına dahi gelmeyecek bir başarıya ulaşacaktır.”
"İstemek," dedi ölçülü bir sesle, "ilginç bir sözcüktür. Yoksunluğu anlatır. Bazen o boşluğu başka bir şeyle doldururuz ve başlangıçtaki istek tamamen kaybolur. Belki de sorunun istemek değil, yoksun olmak. Belki de cidden yaşamak istediğin bir hayat var."
Sayfa 61Kitabı okudu
“Şiiri hep aşkın gıdası olarak düşünürdüm,” dedi Darcy.
“Sağlıklı, güçlü, iyi bir aşk için doğru olabilir. Zaten güçlü olan bir şeye her şey iyi gelir. Ama eğer zayıf, cılız bir eğilimse tatlı bir sone açlıktan öldürür onu.”
Sayfa 47Kitabı okudu
Gurur daha çok kendimizle ilgili görüşümüze bağlıdır, gösteriş ise bizim hakkımızda başkalarına ne düşündürtmek istediğimize.
Sayfa 20Kitabı okudu
O zamanlar fark edemediğim şey, acı veren bir şeye direndiğimiz zaman sıklıkla kaçınmaya çabaladığımız acının süresini uzattığımızdı.
Birinin sizi evcilleştirmesine izin verirseniz göz yaşlarını da hesaba katmalısınız.
“Güzelsiniz ama boşsunuz,” diye ekledi. “Kimse sizin için canını vermez. Buradan geçen herhangi bir yolcu benim gülümün size benzediğini sansa bile o tek başına topunuzdan önemlidir. Çünkü üstünü fanusla örttüğüm odur, rüzgârdan koruduğum odur, kelebek olsunlar diye bıraktığımız birkaç tanenin dışında bütün tırtılları uğrunda öldürdüğüm odur. Yakınmasına, böbürlenmesine hatta susmasına kulak verdiğim odur. Çünkü benim gülümdür o.”
“Ne tuhaf bir gezegen!” diye düşündü Küçük Prens. “Her yer kuru, her yer sivri, her yer sert ve acımasız. İnsanlarda da düş kurabilme gücü hiç yokmuş. Ne söylerseniz onu tekrarlıyorlar. Benim gezegenimde bir çiçeğim vardı, söze ilk o başlardı...”