“Kamer Ana,” dedi en sıcak sesiyle,güzelim Kamer Ana,hükümet şahinimi böyle görse,ağalar Memedimi böylece görseler belki de daha çok korkarlar. Ummadık taş baş yarar demezler...Bu çocuk böylesine baş kaldırırsa,ya ötekilerde azıcık yürek olsa ne yapar demezler mi ? İşte böyle güzelim Kamer Ana. İnsan olmak başka iş,insanlık başka iş.”
Sayfa 32 - Yapı krediKitabı okudu
Bir topak, bir avuç insan...Amma adamda yürek var, akıl var,insanlık var.Onda bu insanlık varda işte bu sebepten ağaların da hükümetin de ondan ödü kopuyor. Ödü, ödü kopuyor. Dağda beş yüz tane eşkıya vardı, eşkıya vardıda aldırmıyordu hükümet. Neden? O eşkıyalarda insanlık yoktu. Şimdi bir tek İnce Memed için bak bak, dağı taşı asker almış. Koca ağalar, ulu hükümet yer götürmez asker ile yürüyor şu fukaranın üstüne...Bak bak!
Biz mafya değiliz, yasa dışı işler de yapmıyoruz. Her şey bir şekilde kitabına uydurulur. Ama bu işte çelik gibi bilek, mangal gibi yürek ve kapı gibi göt olması lazım.
Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!..
Düşmesin bizimle yola:
evinde ağlayanların
göz yaşlarını
boynunda ağır bir zincir
Bu şehir
BU ŞEHİR
……….
Senin için yazılmış her şiir
Bu bedenin olsa keşke
Bak bir ömrü vereceğim işte bu şehir benim
Bir demir atmış ki gönlüm
Yosun tutmuş limanda kalmış toprağında servetim var
Anılarım çocukluğum ve geleceğim
Bağlamış elimi kolumu ne kadar uzağa gitsem de kopamadım
Ne kadar yakınsam ona Ben o kadar uzağım
Ondan her taraf tuzak