anarşi, bir düşünce kafasındaki her şeydir.
"Snow."
Başını kaldırdı. "Baz."
"Kapımda ne yaptığını hayal etmeye çalışıyorum... Dik bir yamaçtan buraya mı yuvarlandın?"
"Baz..." dedi yeniden. Ağzındakini çıkarmasını bekledim. "Sen... üzerinde kot var."
Başımı eğdim. "Evet. Senin de üzerinde kırsalın yarısı var."
"Yoldan buraya yürümek zorunda kaldım."
"Öyle mi?"
"Taksici size gelmekten korktuğunu söyledi. Evinizin perili olduğunu düşünüyormuş."
"Öyle."
Sayfa 275
Sessizce ve değişmeden yürür yıllar boyunca.
Evet, yara almaz, gömülmez, kayaları parçalayan bir şey var bende: benim istemimdir bunun adı. Sessizce ve değişmeden yürür yıllar boyunca.
Kendi yolunu yürümek ister benim ayaklarımla benim yaşlı istemim; yaradılışı taş yürekli ve yaralanmazdır.
Yara almaz tek yerim topuğumdur benim. Hâlâ orada yaşıyorsun ve hep aynısın, ey en sabırlı olan! Hâlâ kalkıp çıkarsın tüm mezarlardan!
kayıtsızlığa kapılıyoruz, kaçınılmaz olarak.
Sayfa 31Kitabı okudu
İnsanın kendi kavramlarının bir başka insan için de açık ve aynı biçimde belirleyici olması güzel bir şey.
Henüz başlamadan önce sürekli vazgeçersek sonunda düş kırıklığına uğrarız ve sonunda ve nihayet bu düş kırıklığından çıkamayız ve kayboluruz. Nasıl ki her gün uyanmak, yapmayı tasarlamış olduğumuz şeye başlamak ve devam etmek zorundayız, yani sadece varolmayı sürdürmek zorunda olduğumuz için varolmayı sürdürmek istiyoruz
Sayfa 90 - Evet
Bana gelince ben varoluşumu artıl öylesine bir yalıtılmışlığa sürüklemiştim ki geldiğim bu noktada artık bir geri dönüşün söz konusu olamayacağını kavramıştım. Böylece belli bir andan sonra ben artık geri dönemeyeceğimi kabullenmiştim.
Sayfa 79 - Evet
Hissiz bir durumda varoluşumu sürdürmek zorunda kalmıştım.
Sayfa 78 - Evet
Bencede
Bir şey yaparsak, o şeyi neden yaptığımızı
derinlemesine düşünmemeliyiz, diyor Oehler, çünkü o zaman birdenbire bizim için bir şey yapmak olanaksızlaşır. Yaptığımızı, düşüncemizin nesnesi haline getiremeyiz, çünkü o zaman önce ölümcül
kuşkuya kapılırız, sonunda da ölümcül umutsuzluğa
Yürüdüğümüz zaman, diyor Oehler, alışılmış kavramlar söz konusudur, düşündüğümüz zaman sadece kavramlar söz konusudur...
Sayfa 63
İnsan yeterince erken gitmezse birden çok geç olur ve artık gidemez. Birden insan istediğini yapabilir, artık çekip gidemeyeceği açıktır. Bu sorun, artık gidememek, hiçbir şeyi değiştirememek, insanı bütün yaşam boyunca uğraştırır, demiş Karrer...
Sayfa 67
Yapmaya mahkum olduğumuz, büyük olasılıkla yapmamamız gerekenleri başka türlü ya da daha iyi yapabilir miydik diye düşünüp dururuz, ama bu bir yere vardırmaz. Felaket kaçınılmazdı, deriz sonra ve bir süre, kısa bir süre de olsa durgunlaşırız. Sonra yine yeniden başlarız ve sorarız ve kurcalar ve kurcalarız, yarı deli duruma gelinceye kadar. Her an bir ya da birkaç suçlu ararız bir an her şey bizim için çekilir olsun diye ve doğal olarak hep, eğer dürüstsek, kendimizi buluruz."
Sayfa 107 - YKY YayınlarıKitabı okudu
" Biz susarak sohbet ediyorduk...”
Sayfa 99 - YKY YAYINLARIKitabı okudu
Ölüme yol almak dışında başka bir şey yapamayacağımızın kesinliği ve bunun ne anlama geldiğini bilmemiz yüzünden, bunu kavramaktan bizi alıkoyup oyalayacak her türlü yardımcı aracı kullanıyoruz ve böylece, dikkatli bakarsak bu dünyada kesintisiz ve yaşam boyu bu oyalanmayı uğraş edinenleri görüyoruz.
Sayfa 107 - YKYKitabı okudu