Yusuf Yüce

Camın önünde oturmuş dışarıdaki insanları izliyordum.İçimden onlarla konuşur gibi şu sözleri söyledim: •”Ben bu dünyaya, sizlere ait değilim. Şimdilerde farklı derinlikte dünyada, bambaşka bir boyuttayım.”
Sayfa 30 - KarbonKitabı okudu
Reklam
Odadan çıkınca Iza’nın alnını koridordaki pencereye dayayıp dalgın bir bakışla ağaçları seyrettiğine tanık oluyordu, sanki bir cevap arıyordu: “Niçin sevilen varlıkların yitirilmesi gerekiyor?”
Sayfa 208 - YkyKitabı okudu
Mezarların üzerinde arılar vızıldıyordu.Güllerin kırmızısını ve gökyüzünün mavisini hayranlıkla seyrederken, sonsuz bir hayal kırıklığı içini daraltıyordu. Bir mezarlıkta niye bu kadar güzellik vardı.? Gerçeklik bunca farklıyken, bu huzur görüntüsü, bu vızıldama kuşların şakıması neydi? “Gerçek olan ölüm ve evde onu bekleyen kederdi.
Sayfa 39 - YkyKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“Taksimden, bir de Eyüpten başka umut yok.” “İnsanlık öldü mü?” Dedim. “Yok,” dedi, “ölmedi, ölmedi ama, bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı heralde?”
Sayfa 39 - YkyKitabı okudu
“Bazen insan kendisinde çok mutluyum deme hakkını asla bulamayacak kadar çok acı çeker.”
Reklam
Reklam
510 öğeden 481 ile 495 arasındakiler gösteriliyor.