KİTAPLAR TÜKENDİ
Arkadaşlar merhaba. Minimalizm minimalizm derken ben de kolilerimi gözden geçirdim ve birkaç (?) kitabımı elden çıkarmaya karar verdim. İçlerinden istediklerinizi yoruma yazın lütfen. Ben de öncelikleri tanıdıklarıma olmak üzere (lütfen kırılmayın) sizlere göndereyim. İçlerinde okumadıklarım var. Baktım daha uzun yıllar okumam vereyim gitsin
Bir yıl daha bitiyor
İşte bu kadar duru,bu kadar yalın
Bu kadar el değmemiş
Sıradan bir gerçeği daha
kolları bağlı hayatımızın
Bu şiire nasıl dahil edilebilir bir yılın son günleri
Her sonda,her başlangıçta ve her defasında
Alır gibi başkasını karşımıza
Perdeler çekip,ışıklar söndürüp
oturup yatağın içinde bir başımıza
Sorgulamak
Yüzyılın Aşkları / Çiğdem Talu - Melih Kibar'ı izlediğimden beri ne zaman bu şarkıyı dinlesem ayrı bir hüzün kaplıyor içimi 😔
youtu.be/gibN5wfxaQ0
Biterken yılın son günleri
Biliyoruz takvimler belirlemez değişimin mevsimlerini
Gençlik ikindilerini
Kargınmış bir çocuktuk büyüdüğümüzden beri.
Kırdım mı incittim mi birilerini?
Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler.
Kendimi yeniledim mi yazdıklarımda?
Yeniden düşünmeliyim
Dostluklarımı, ilişkilerimi
Dağınık yatağım,mutsuz yatağım
Çoğalttım mı
ÖLÜM VE ÖZGÜRLÜK
ÖLÜM VE ÖZGÜRLÜK
Belki de yaşadıkları kasvetli derin duygular olmasaydı, böylesine kuvvetli kalemleri, şiddetli söylemleri, sarsıcı duyarlılıkları olmazdı.Dünyaya, acılarını, öfkelerini ,isteklerini, hayal kırıklıklarını şiirsel bir dille haykırarak özgürleştiler, ölümü seçtiler. Kurguladıkları romanlar gibi kendi yaşamlarının sonunu da kendileri
Bir yıl daha bitiyor
İşte bu kadar duru,bu kadar yalın
Bu kadar el değmemiş
Sıradan bir gerçeği daha
kolları bağlı hayatımızın
Bu şiire nasıl dahil edilebilir bir yılın son günleri
Her sonda,her başlangıçta ve her defasında
Alır gibi başkasını karşımıza
Perdeler çekip,ışıklar söndürüp
oturup yatağın içinde bir başımıza
Sorgulamak
ÖLÇÜMLER SÖZLÜĞÜ
hüzün/ölçer
rüzgâr: hüzün ölçeridir eylülün,
ürpertir geceyi öptüğü yerden
acı/ölçer
Gece daha taze karanfilden ve iç cebimde saklanan tütünden daha ıslak. Caddeleri ezen farklı numaralar değil, telaş ve geç kalınmış randevular. Vertigom, aniden çarpar kalp misali ve seni ilk görüşüm yıllanmış dejavumdur. Umarsızım ki neyi umayım? Marifetimi açıklayamaz ki akıbetim. Bir iki sıfat dahi yaparken, adımın önündeki adın nasıl
Simon ve Sartre.
Mektuplarını, öykülerini okuyunca içimizden biriymiş gibi geliyor. Üniversite yıllarından itibaren başlayan harika bir aşkları var. Aşk anlayışları ve ilişki biçimlerini kendi pratik yaşam dinamiklerimin üzerine kurmam tamamiyle imkansız gibi görünüyor. Onlar kendi ve hatta bizim zamanlarımızın da ötesindeydiler. Sadece kadın değil, erkek bedeni üzerinde de hegemonizmi red ediyorlardı. Aşk var, bir yüze bağlılık yok. Hem güzel, hem korkunç. Hem çekici, hem kahredici. Tutku ve kıskançlık dolu. Hiç evlenmediler. Evliliği red ettiler. Bir birini hem bu kadar ayrıyken, hem birlikteyken tamamlayan çok az kişi vardır. İkisi de Avrupa entelektüel dünyasında otorite. İkisi de politik bir angajman içinde. Kıskançlık var. Mesleki çatışma var. Tecrübe yoğunluğu var. İdeolojileriyle yaşamları arasında paralellik var. Aşk var, tutku var. Var da var. 20. Yüzyılın ve sol jenerasyonun rüya çiftiydiler...