zaman alır sizden bunların yükünü
o boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar dibe çöker. hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. bir yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir.
o boşluk doldu sanırsınız
oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir.
pdf
Ferhat Hoca
Şöyle bir düşünürsek, kötülük, zulüm, yoksulluk, haksızlık, insanın insanı köle gibi kullanması sürüp gittiğine göre, biz hep yenilmişiz. Kıyamet gününe kadar da yenilecek miyiz, ben, şimdilik onun orasını bilemem.
~Hocanın gözleri doldu, sesi karıncalandı:
Belki bir gün gelir, bir kere de biz onları yeneriz, yeneriz, yeneriz... İşte o zaman ne yoksul, ne hasta, ne zulmeden, ne zulüm gören...
Sayfa 278Kitabı okudu
ÖNCELİKLERİNİZİ BELİRLEMEK ÖNEMLİDİR
Okuldaki profesörlerden biri elinde büyükçe bir kutu ile derse gelir. Hiçbir şey söylemeden, kutudan bir cam kavanoz çıkarır ve masaya koyar. Sonra kavanozu ağzına kadar tenis topları ile doldurur. Ardından öğrencilere kavanozun dolup dolmadığını sorar.
Öğrenciler hep birlikte kavanozun dolduğunu
Ben nice çirkinlikler gördüm, bilemezsin. Bir kardeşim ölmüştü küçükken. Aramızda birkaç yaş vardı. Minicik vücudunun bir tahta kutuya konduğunu gördüm. Sonra toprakta yeni
açılmış bir çukura gömdüler o kutuyu. Bir yığın sorularla doldu küçük başım. Çocuk ruhumun derinlerinde bir isyan filizlendi. Ölümün çirkinliğini ilk anladığım gündü o. İrademiz dışında geldiğimiz bir dünyadan böyle apansız gidivermenin ne kadar gülünç oldugunu düşündüm bir zaman.
-Hey Caine!
Hazırlan artık
Baksana, zaman doldu
Bir devin aynasından
Seçenekler savruldu!
“Bütün gün lanet derecede yoğundum ve aklımı kaybedecektim. Üstelik onca işin arasında aklımdaki tek şey de sendin.
Bu yüzden kahrolası hiçbir şeye odaklanamadım. Eve gidiyordum. Telefonu elime alıp seni arayıp neden geciktiğimi anlatacaktım. Sana iyi geceler dileyecek seni daha fazla yormak istemediğimi söyleyecektim.
Ama…“
“Ama yapmadın…”
“Yapamadım…”
“Şimdi de buradasın, “ dedim fısıldayarak.
“Evet buradayım. Çalışmak falan umrumda değil sadece birkaç saniye de olsa seni görmem gerekti.”
“Birkaç saniye doldu sanırım.”
“Evet, doldu.” Başını bana doğru eğince tatlı nefesini dudaklarımda hissettim.
“O zaman yetti mi yani?”
Başını sağa sola salladı ve dudaklarını dudaklarıma aynı hareketle hafifçe sürttü.
“Asla yetmez.”
müptela yayınları
