Ayrılıklar hep olacaktı. Kimi zamanlı, kimi zamansız…
Gidişler ardı ardına gelirdi ummadık anda. Aslında bilinen
gerçek, öteye atılan hayallerin önüne geçince insan hakikat
yağmuruna tutulurdu. O yağmurdan kaçış da pek mümkün
olmazdı. Ayrılıklar hep olacaktı. Kimi zamanlı, kimi zamansız…
Gidişler ardı ardına gelirdi ummadık anda. Aslında bilinen
gerçek, öteye atılan hayallerin önüne geçince insan hakikat
yağmuruna tutulurdu. O yağmurdan kaçış da pek mümkün
olmazdı. Ayrılıklar hep olacaktı. Kimi zamanlı, kimi zamansız…
Ayrılıklar hep olacaktı. Kimi zamanlı, kimi zamansız...
Ayrılıklar hep olacaktı. Kimi zamanlı, kimi zamansız...
Hayatında hep zamansız ayrılıklar yaşayan bir adama göre fazla güçlü bir yapısı vardı.
Sayfa 40Kitabı okudu
Bir saniye sonrasının bile muamma olduğu şu hayatta,bir sis perdesi içinde yürüyoruz.Bazen zamansız ayrılıklar çarpıyor kapımızı, bazense mucizeler.Önemli olan hayatı nasıl anlamlandırdığımız,sorguladığımız.Hırslarımız,sahip olduklarının değil,"Allah'ım ne verirsen hayırlısını ver."diye ettiğimiz dualarımız.Bir şey istiyeceksen bu hayatta işte böyle iste.Gerisi mi ? Gerisi üç günlük dünya işte.
Ayrılıklar hep olacaktı. Kimi zamanlı, kimi zamansız…
Bir saniye sonrasının bile büyük bir muamma olduğu şu hayatta, bir sis perdesi içerisinde yürüyoruz işte. Bazen zamansız ayrılıklar çalıyor kapımızı, bazense mucizeler. Önemli olan, yaşadıklarımızı nasıl anlamlandırdığımız değil, nasıl sorguladığımız..
Sayfa 172Kitabı okudu
Aynı kentlerde ayrılıklar
İntiharlar ve esir kampları
Yürüdükçe ölümler takılıyor ayaklarımıza
Genç ölümler
Zamansız ölümler
Direnen ve ölümsüzleşen ölümler
Sayfa 54 - Yurt Kitap Yayın
Yamaçlardan zamansız süzülen ömrüme
Tuzaklar, ayrılıklar, uzaklar sürdüm.
Sayfa 27Kitabı okudu
Zamansız ölümlerin eşiğinde gidenlerin sancısını çekti bu kalp. Sana yazılan mektuplar arasında ecel teri döktü kelimelerim. Kalemim kırık yazamıyorum, mutluluğa dair hiçbir şey. Gidenlerin umursamayışı kalanların iç çekişi oldu ayrılıklar. Olmaz saatlerde aklıma gelişini, yok sayılan yaşamların terk edilişini, bıraktığın yerde can çekişleri, karanlık gecelerde yıldızları arayışımı… Söyle sevgili, söyle; kafanı her gökyüzüne çevirdiğinde kurduğumuz hangi hayalin yıkıntılarını izliyorsun? Söylesene, bu susmaların nedeni ne? Dört mevsimin yaşandığı anlarda prangalara mahkûm umutlarım tek sebebisin. Hani derdin ya: “İnsan acı çektiği kadar büyür.” ben ise acı çektikçe tükeniyorum. Yazılmamış şiirimdin şimdi ise kırık dökük hikâyemsin. Vazgeçtim artık hiç tanımadığım kişilerin gözlerindeki ışıktan, bir bebeğin dünyaya gelişinden; bahardan, kıştan, yazdan, ilkbahara dair umutlardan. Hepsinin katili oldun. Şimdi sevgin, inancın her neye varsa bil ki bu yürek seni asla affetmeyecek. Yetim bir çocuktum ben şimdi bu yüreği çıkmaz sokaklara düşürdün. Sana son sözüm yüreğin Araf’ta kalsın ey sevgili.
Fatma Şahin
Sayfa 130Kitabı okudu
Ayrılıklar hep olacaktı. Kimi zamanlı, kimi zamansız...
Gidişler ardı ardına gelirdi ummadık anda. Aslında bilinen
gerçek, öteye atılan hayallerin önüne geçince insan hakikat
yağmuruna tutulurdu. O yağmurdan kaçış da pek mümkün
olmazdı. Ayrılıklar hep olacaktı. Kimi zamanlı, kimi zamansız…