“Etrafıma baktığımda,” diyor, yan camdaki yıldızların üstüne düşen silüetiyle, “bugüne kadar yaşamış en güçlü, en akıllı adamları benzin pompalarken ve garsonluk yaparken görüyorum.”
Işıl ışıl parlayan muhteşem caddelere, muazzam binalara, ılık yaz akşamında saçlarımızın arasından esen hafif, serin rüzgara bir daha kavuşamayacağız ve gökyüzü de asla eskisi gibi olmayacak.
Şimdi yavaş yavaş anlamaya başlamıştı, bazı gizemler, kimse onları çözmek istemediği için insana muhteşem geliyordu, sorular da yanıtlarını kimse bilmesin diye vardı.